Psy z rozrośniętym pierwszym trzonowcem żuchwy
Problemem zdrowotnym dotyczącym jamy ustnej, występującym głównie u psów małych ras, jest nieprawidłowy wzrost zęba żuchwy, zęba trzonowego położonego w odległości trzech zębów od linii środkowej szczęki. Ząb żuchwowy jest jednym z najwcześniejszych i największych zębów stałych, które wykształcają zwapniałą koronę.
Nie ma preferencji co do płci czy rasy, jednak psy małych ras są narażone na niebezpieczeństwo ze względu na brak miejsca w szczęce, do którego mógłby wrosnąć ząb trzonowy. W związku z tym powszechnie sugeruje się, aby u psów małych ras przeprowadzać ocenę pierwszych zębów żuchwy w miarę ich wyrastania.
Rodzaje i objawy
Ubytek pojawia się wokół szyjki zęba trzonowego, często z oznakami cofania się dziąsła. Może dojść do znacznego ubytku kości przy korzeniu i odsłonięcia miazgi wewnątrz zęba. Zdjęcia rentgenowskie mogą wykazać przerwę między korzeniami a koroną, a także obecność kamieni miazgowych w kanale lub komorze zęba.
Przyczyny
Jedną z prawdopodobnych przyczyn tego problemu rozwojowego jest trudność mechaniczna (brak miejsca) w jamie ustnej małych kłów, która utrudnia zdrowy wzrost korony i korzeni. Inwaginacja, czyli zagięcie szkliwa i/lub cementu zęba, może rozwinąć się na szyjce zęba, czasami w połączeniu z recesją dziąseł w tym rejonie.
Diagnostyka
Lekarz weterynarii przeprowadzi kompleksowe badanie fizykalne i badanie jamy ustnej psa, biorąc pod uwagę wszelkie przebyte wcześniej choroby. „Ząb w zębie” jest nieprawidłowością rozwojową spowodowaną zagłębianiem się szkliwa w brodawkę zębową (komórki biorące udział w rozwoju zęba). Zwykle zaczyna się od korony i często sięga aż do korzenia, zanim tkanki zęba ulegną zwapnieniu. Traumatyczny uraz zęba, spowodowany prawdopodobnie siłowym usunięciem zęba mlecznego (tj. zęba małego), może być związany z utratą spójności uzębienia.
Jeżeli lekarz weterynarii stwierdzi, że ząb jest zbyt zniszczony, aby można go było uratować, przed próbą ekstrakcji konieczna będzie ocena pozostałej kości żuchwy. W ramach badania diagnostycznego zostanie wykonane zdjęcie rentgenowskie zębów w celu określenia stopnia zmian, zwłaszcza w obrębie korzeni.
Leczenie
Leczenie rozrzedzonego pierwszego trzonowca żuchwy rozpoczyna się od podania przed zabiegiem leków przeciwbakteryjnych i w razie potrzeby leków przeciwbólowych. W większości przypadków widoczne są oznaki obecności nieżywotnej miazgi w zębie, takie jak szeroki kanał, zmiany okołowierzchołkowe (wierzchołek korzenia) oraz utrata kości. Zazwyczaj konieczna jest ekstrakcja zęba. Nie powinna to być jednak uciążliwa operacja. Należy zachować ostrożność, ponieważ osteoliza (aktywna resorpcja lub rozpad tkanki kostnej) może doprowadzić do uszkodzenia żuchwy (szczęki dolnej). Po zabiegu ekstrakcji lekarz weterynarii może zalecić stosowanie substancji wspomagających rozwój kości.
W przypadku niewielkich zmian patologicznych można podjąć leczenie endodontyczne w celu uratowania zęba. Istnieje również możliwość, że kamienie znajdujące się w komorze zęba utrudnią dostęp do kanału.
Życie i podawanie leków
Lekarz weterynarii przepisze leki przeciwbólowe, aby złagodzić dyskomfort psa i umożliwić mu regularne karmienie. Po wstępnym leczeniu lekarz weterynarii będzie chciał co najmniej raz ocenić zęby psa, aby upewnić się, że nie doszło do zakażenia i że proces gojenia przebiega zgodnie z planem. Rokowanie co do zachowania zęba jest niepewne. Jeśli jednak dojdzie do usunięcia zęba, długoterminowe rokowania dla zdrowia psa są dobre lub umiarkowanie dobre.
Sprawdź leki stosowane u psów.
