Ventimaxx

Ostatnia aktualizacja: 18.11.2025

Jaki jest skład Ventimaxx, jakie substancje zawiera?

Ventimaxx jest roztworem doustnym o precyzyjnie określonym składzie jakościowym i ilościowym. Każdy mililitr preparatu zawiera następujące składniki:

Substancja czynna:

• Klenbuterolu chlorowodorek w ilości 25 mikrogramów (co odpowiada 22 mikrogramom klenbuterolu w postaci zasady)

Klenbuterolu chlorowodorek jest syntetycznym agonistą receptorów beta-2-adrenergicznych, wykazującym selektywne działanie rozszerzające oskrzela. Substancja ta należy do grupy sympatykomimetyków i charakteryzuje się długotrwałym działaniem rozkurczowym na mięśniówkę gładką dróg oddechowych. Mechanizm działania klenbuterolu polega na aktywacji receptorów beta-2-adrenergicznych zlokalizowanych w mięśniach gładkich oskrzeli, co prowadzi do ich relaksacji poprzez zwiększenie stężenia wewnątrzkomórkowego cAMP.

Substancje pomocnicze:

• Metylu parahydroksybenzoesan (E218) – 1,8 mg na ml
• Propylu parahydroksybenzoesan – 0,2 mg na ml

Metylu parahydroksybenzoesan i propylu parahydroksybenzoesan (znane również jako parabeny) pełnią funkcję konserwantów, zapobiegając rozwojowi drobnoustrojów w roztworze i zapewniając stabilność mikrobiologiczną preparatu przez cały okres ważności. Substancje te są powszechnie stosowane w preparatach farmaceutycznych ze względu na szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego i przeciwgrzybiczego.

Preparat ma postać lekko kleistego, bezbarwnego do lekko żółtego roztworu. Konsystencja i wygląd produktu wynikają z właściwości fizykochemicznych zastosowanych substancji pomocniczych, które zapewniają odpowiednią rozpuszczalność substancji czynnej oraz stabilność preparatu.

Forma płynna preparatu została zaprojektowana z myślą o łatwości podawania koniom drogą doustną. Roztwór charakteryzuje się dobrą biodostępnością substancji czynnej i przewidywalną farmakokinetyka, co pozwala na precyzyjne dawkowanie i osiągnięcie terapeutycznego stężenia klenbuterolu w organizmie zwierzęcia.

Jak dawkować Ventimaxx?

Prawidłowe dawkowanie Ventimaxx wymaga dokładnego określenia masy ciała leczonego konia, ponieważ dawka preparatu jest obliczana indywidualnie dla każdego zwierzęcia.

Dawka terapeutyczna:

Podawać 0,8 mikrogramów klenbuterolu chlorowodorku na kilogram masy ciała zwierzęcia, co odpowiada 0,7 mikrogramom klenbuterolu w postaci zasady na kilogram masy ciała. W przeliczeniu na objętość preparatu oznacza to 4 ml roztworu doustnego na każde 125 kg masy ciała konia.

Częstotliwość podawania:

Preparat należy podawać dwa razy na dobę, zachowując odstęp około 12 godzin między kolejnymi dawkami. Minimalny odstęp między podaniami nie powinien być krótszy niż 8 godzin. Regularne stosowanie preparatu w równych odstępach czasu zapewnia utrzymanie stałego stężenia terapeutycznego substancji czynnej w organizmie i optymalne działanie rozkurczowe na drogi oddechowe.

Czas trwania leczenia:

Maksymalny czas trwania kuracji wynosi dziesięć kolejnych dni. Po tym okresie należy ponownie ocenić stan kliniczny zwierzęcia i skonsultować się z lekarzem weterynarii w sprawie dalszego postępowania terapeutycznego.

Przykłady dawkowania w zależności od masy ciała konia:

• Koń o masie ciała 250 kg: 8 ml dwa razy dziennie
• Koń o masie ciała 375 kg: 12 ml dwa razy dziennie
• Koń o masie ciała 500 kg: 16 ml dwa razy dziennie
• Koń o masie ciała 625 kg: 20 ml dwa razy dziennie

W przypadku koni o nietypowej masie ciała należy proporcjonalnie przeliczyć dawkę, zachowując zasadę 4 ml preparatu na każde 125 kg masy ciała. Dokładne określenie masy ciała jest kluczowe dla osiągnięcia pożądanego efektu terapeutycznego i uniknięcia przedawkowania lub niedostatecznego dawkowania.

Jeżeli stan kliniczny zwierzęcia nie ulega poprawie po kilku dniach stosowania preparatu lub obserwuje się pogorszenie objawów, należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem weterynarii w celu zweryfikowania rozpoznania i ewentualnej modyfikacji schematu leczenia.

Jakie są zalecenia dla prawidłowego podania?

Ventimaxx jest przeznaczony do podania doustnego w połączeniu z niewielką ilością pokarmu.

Sposób przygotowania i podania preparatu:

• Do odmierzania odpowiedniej dawki należy używać wyłącznie strzykawki dołączonej do opakowania, która jest wyskalowana co 1 ml i pozwala na precyzyjne odmierzenie objętości
• Przed każdym użyciem należy dokładnie wstrząsnąć butelką z preparatem, aby zapewnić równomierne rozproszenie substancji czynnej w całej objętości roztworu
• Końcówkę strzykawki umieścić w szyjce butelki i wciągnąć tłok w celu pobrania potrzebnej objętości produktu zgodnie z masą ciała zwierzęcia
• Po odmierzeniu odpowiedniej dawki należy natychmiast zamknąć butelkę szczelną zakrętką zabezpieczającą przed dostępem dzieci

Podawanie preparatu zwierzęciu:

Preparat należy podawać z niewielką ilością pokarmu, co ułatwia aplikację i zwiększa akceptację produktu przez zwierzę. Można wymieszać odmierzoną dawkę z małą porcją paszy lub innego atrakcyjnego dla konia pokarmu. Należy upewnić się, że zwierzę spożyło całą porcję zawierającą lek, aby zapewnić podanie pełnej dawki terapeutycznej.

Zalecenia dotyczące higieny i bezpieczeństwa:

• Po każdym użyciu strzykawkę należy dokładnie umyć i osuszyć przed następnym zastosowaniem
• Nie pozostawiać napełnionej strzykawki bez nadzoru, aby uniknąć przypadkowego spożycia przez dziecko lub inne zwierzęta
• Zawsze zamykać butelkę natychmiast po pobraniu dawki
• Przechowywać preparat w miejscu niedostępnym dla dzieci i zwierząt

Monitorowanie terapii:

Podczas stosowania preparatu należy obserwować odpowiedź kliniczną zwierzęcia na leczenie. Objawy poprawy mogą obejmować zmniejszenie częstości kaszlu, ułatwienie oddychania, zwiększoną tolerancję wysiłku oraz redukcję wydzieliny z nosa. W przypadku braku poprawy klinicznej po kilku dniach stosowania lub pojawienia się nowych objawów niepożądanych należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

Regularność podawania preparatu w zalecanych odstępach czasu jest kluczowa dla utrzymania stałego poziomu terapeutycznego substancji czynnej i osiągnięcia optymalnych efektów leczniczych.

Jakie są przeciwwskazania?

Stosowanie Ventimaxx jest przeciwwskazane w następujących sytuacjach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub dowolną substancję pomocniczą – nie stosować preparatu u koni z udokumentowaną alergią lub reakcjami nadwrażliwości na klenbuterol, parabeny (metylu parahydroksybenzoesan, propylu parahydroksybenzoesan) lub inne składniki preparatu. Reakcje alergiczne mogą objawiać się wysypką, obrzękiem, trudnościami w oddychaniu lub innymi objawami anafilaksji
• Choroby serca – preparat jest bezwzględnie przeciwwskazany u koni z rozpoznanymi schorzeniami układu krążenia. Klenbuterol jako agonista receptorów beta-adrenergicznych może nasilać obciążenie serca poprzez zwiększenie częstości akcji serca i kurczliwości mięśnia sercowego, co u zwierząt z niewydolnością serca może prowadzić do dekompensacji i pogorszenia stanu klinicznego

Szczególne przeciwwskazania dotyczące okresu rozrodu:

Stosowanie preparatu w czasie ciąży wymaga szczególnej ostrożności i dokładnej oceny stosunku korzyści do ryzyka. Jeżeli produkt jest stosowany u klaczy w ciąży, jego podawanie musi zostać bezwzględnie przerwane na minimum 4 dni przed spodziewanym terminem porodu lub w przypadku wystąpienia jakichkolwiek oznak zbliżającego się porodu. W sytuacji, gdy data porodu jest nieznana lub niewyznaczona, należy zachować szczególną czujność i przerwać stosowanie preparatu przy pierwszych oznakach zbliżającego się porodu.

Przerwanie podawania preparatu przed porodem jest kluczowe, ponieważ klenbuterol wywiera rozkurczowe działanie na mięśniówkę gładką macicy. Może to prowadzić do zniesienia skurczów porodowych, przedłużenia porodu i związanych z tym powikłań zarówno dla matki, jak i źrebięcia.

W okresie laktacji należy unikać podawania preparatu klaczom karmiącym z powodu przenikania substancji czynnej do mleka. Bezpieczeństwo stosowania weterynaryjnego produktu leczniczego w czasie laktacji nie zostało ustalone w odpowiednich badaniach. Źrebak ssący spożywa znaczne ilości mleka w stosunku do swojej masy ciała, dlatego podczas laktacji nie można wykluczyć wpływu substancji czynnej, która przeniknęła do mleka, na ssącego źrebaka.

Jakie są działania niepożądane?

Podczas stosowania Ventimaxx mogą wystąpić następujące zdarzenia niepożądane o różnej częstości występowania:

Zdarzenia występujące rzadko (od 1 do 10 zwierząt na 10 000 leczonych koni):

• Tachykardia – przyspieszona akcja serca będąca konsekwencją stymulacji receptorów beta-adrenergicznych w mięśniu sercowym. Objaw ten ma zazwyczaj charakter przemijający i ustępuje samoistnie
• Hipotensja – obniżenie ciśnienia tętniczego krwi związane z rozkurczowym działaniem preparatu na naczynia krwionośne. Zwykle jest to reakcja przejściowa niewymagająca interwencji terapeutycznej
• Letarg – zmniejszona aktywność i ospałość zwierzęcia, która ma charakter przemijający i ustępuje po zakończeniu leczenia

Zdarzenia występujące bardzo rzadko (mniej niż 1 zwierzę na 10 000 leczonych koni, włączając pojedyncze raporty):

• Wzmożona potliwość – zwiększone pocenie się zwierzęcia związane ze stymulacją receptorów beta-adrenergicznych w gruczołach potowych. Objaw przemijający
• Nerwowość – pobudzenie i niepokój zwierzęcia, które zwykle ma charakter przemijający i nie wymaga przerwania terapii

Wszystkie wymienione zdarzenia niepożądane mają charakter przemijający i zazwyczaj ustępują samoistnie bez konieczności dodatkowej interwencji terapeutycznej. Wynikają one z farmakologicznych właściwości klenbuterolu jako agonisty receptorów beta-2-adrenergicznych.

Postępowanie w przypadku wystąpienia zdarzeń niepożądanych:

W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek zdarzeń niepożądanych, w tym niewymienionych w niniejszej ulotce, lub w sytuacji podejrzenia braku działania preparatu, należy w pierwszej kolejności poinformować o tym lekarza weterynarii. Lekarz oceni nasilenie objawów i podejmie decyzję o ewentualnej modyfikacji dawkowania lub przerwaniu terapii.

Zgłaszanie zdarzeń niepożądanych jest niezwykle istotne, ponieważ umożliwia ciągłe monitorowanie bezpieczeństwa stosowania weterynaryjnego produktu leczniczego i identyfikację nowych, wcześniej nieznanych reakcji niepożądanych. Zdarzenia niepożądane można zgłaszać bezpośrednio do podmiotu odpowiedzialnego lub poprzez krajowy system zgłaszania prowadzony przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych.

Jaki jest okres(-y) karencji?

Okresy karencji ustalone dla Ventimaxx są następujące:

Tkanki jadalne: 28 dni

Po zakończeniu stosowania preparatu musi upłynąć minimum 28 dni przed pozyskaniem tkanek jadalnych (mięso i podroby) od leczonego konia w celu przeznaczenia ich do spożycia przez ludzi. Okres ten jest niezbędny do całkowitej eliminacji substancji czynnej i jej metabolitów z organizmu zwierzęcia oraz zapewnienia, że poziomy rezydów w tkankach jadalnych znajdą się poniżej maksymalnych dopuszczalnych limitów.

Mleko:

Produkt jest niedopuszczony do stosowania u zwierząt w laktacji produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi. Klenbuterol przenika do mleka, a ze względu na brak ustalonego bezpiecznego poziomu rezydów w tym produkcie oraz potencjalne ryzyko dla zdrowia konsumentów, stosowanie preparatu u klaczy karmiących, których mleko jest przeznaczone do spożycia przez ludzi, jest całkowicie zabronione.

Przestrzeganie ustalonych okresów karencji jest obowiązkowe i stanowi kluczowy element zapewnienia bezpieczeństwa żywności pochodzenia zwierzęcego. Przed pozyskaniem produktów pochodzenia zwierzęcego od koni leczonych tym preparatem należy bezwzględnie zachować określone okresy karencji.