Dectomax

Wskazania lecznicze dla Dectomax to:

Bydło:
Leczenie i kontrola inwazji wywołanych przez nicienie przewodu pokarmowego, pasożyty płuc, gałki ocznej, gzów, wszy, nużeńców i kleszczy.

Nicienie przewodu pokarmowego (postaci dorosłe i larwy w czwartym stadium rozwoju):
Ostertagia ostertagi (również larwy drzemiące)
Ostertagia lyrata*
Haemonchus placei
Trichostrongylus axei
Trichostrongylus colubriformis
Cooperia oncophora,
Cooperia pectinata*
Cooperia punctata
Cooperia surnabada (syn. mcmasteri)
Nematodirus spathiger*
Bunostomum phlebotomum*
Strongyloides papillosus*
Oesophagostomum radiatum,
Trichuris spp.*
* postaci dorosłe

Nicienie płucne (postaci dorosłe i larwy w czwartym stadium rozwoju):
Dictyocaulus viviparus;

Pasożyty gałki ocznej (postaci dorosłe):
Thelazia spp.

Gazy (stadia inwazyjne):
Hypoderma bovis,
Hypoderma lineatum;

Wszy:
Haematopinus eurystemus,
Linognathus vituli,
Solenopotes capillatus

Świerzbowce:
Psoroptes bovis
Sarcoptes scabiei;

Dectomax roztwór do wstrzykiwań może być także stosowany wspomagająco w kontroli inwazji Nematodirus helvetianus, wszy (Damalinia bovis), kleszczy Ixodes ricinus i świerzbowców Chorioptes bovis. Okres zabezpieczenia przed reinwazją po podaniu produktu wynosi:

Gatunki – Dni
Bunostomum phlebotomum – 22 dni
Cooperia oncophora – 21 dni
Dictyocaulus viviparous – 35 dni
Haemonchus placei (tylko postaci dorosłe) – 28 dni
Linognathus vituli – 28 dni
Oesophagostomum radiatum – 21 dni
Ostertagia ostertagi – 35 dni
Psoroptes bovis – 42 dni
Trichostrongylus axei – 28 dni

Owce:
Leczenie i kontrola inwazji nicieni przewodu pokarmowego, świerzbowców i gzów owczych bytujących w jamie nosowej

Nicienie przewodu pokarmowego (postaci dorosłe i larwy w czwartym stadium rozwoju (L4) o ile inaczej nie określono):
Bunostomum trigonocephalum (tylko postaci dorosłe)
Chabertia ovina
Cooperia curticei (tylko larwy L4)
Cooperia oncophora
Gaigeria pachyscelis
Haemonchus contortus
Nematodirus battus (tylko larwy L4)
Nematodirus filicollis (tylko postaci dorosłe)
Nematodirus spathiger
Ostertagia (Teladorsagia) circumcincta*
Ostertagia (Teladorsagia) trifurcata (tylko postaci dorosłe)
Oesophagostomum venulosum (tylko postaci dorosłe)
Oesophagostomum columbianum
Strongyloides papillosus
Trichostrongylus axei
Trichostrongylus colubriformis
Trichostrongylus vitrinus
Trichuris spp (tylko postaci dorosłe)
*Larwy drzemiące (L4), włączając odmiany, które są oporne na benzimidazole

Nicienie płucne (postaci dorosłe i larwy w czwartym stadium rozwoju (L4)):
Cystocaulus ocreatus (tylko postaci dorosłe)
Dictyocaulus filaria
Muellerius capillaris (tylko postaci dorosłe)
Neostrongylus linearis (tylko postaci dorosłe)
Protostrongylus rufescens (tylko postaci dorosłe)

Gzy owcze (larwy w 1, 2 i 3 stadium rozwoju):
Oestrus ovis

Świerzbowce:
Psoroptes ovis

Świnie:
Leczenie inwazji świerzbowców, wszy, nicieni przewodu pokarmowego, pasożytów płuc i nerek.

Nicienie przewodu pokarmowego (postaci dorosłe i larwy w czwartym stadium rozwoju)
Hyostrongylus rubidus
Ascaris sum
Strongyloides ransomi (tylko postaci dorosłe)
Oesophagostomum dentatum
Oesophagostomum quadrispinulatum

Nicienie płucne
Metastrongylus spp. (tylko postaci dorosłych)

Pasożyty nerek
Stephanurus dentatus (tylko postaci dorosłych)

Wszy
Haematopinus suis;

Świerzbowce
Sarcoptes scabiei

Dectomax roztwór do wstrzykiwań zabezpiecza przed inwazją/reinwazją Sarcoptes scabiei przez 18 dni.

Jaki jest skład Dectomax, jakie substancje zawiera?

1 ml przezroczystego, bezbarwnego do bladożółtego roztworu zawiera:
10 mg doramektyna – substancja czynna.
0,1 mg butylohydroksyanizol (E320) – przeciwutleniacz.

Dawkowanie preparatu Dectomax – jak stosować ten lek?

Leczenie i kontrola inwazji wywołanych przez nicienie przewodu pokarmowego, pasożyty płuc, gałki ocznej, gzów, wszy, świerzbowców u bydła, leczenie i kontrola inwazji nicieni przewodu pokarmowego i gzów owczych bytujących w jamie nosowej u owiec – pojedyncze podanie 1 ml (10 mg doramektyny) na 50 kg masy ciała, co odpowiada 200 μg/kg m.c. w iniekcji podskórnej w okolice szyi u bydła i w iniekcji domięśniowej u owiec.

Leczenie klinicznych objawów świerzbu wywołanego przez Psoroptes ovis oraz eliminacji żywych świerzbowców u owiec – pojedyncze podanie 1 ml na 33 kg masy ciała, co odpowiada 300 μg/kg masy ciała, w domięśniowej iniekcji w okolicę szyi. Dodatkowo należy wprowadzić odpowiednie środki bezpieczeństwa biologicznego, w celu zapobiegania ponownemu zarażeniu. Ważne jest, by wszystkie owce, które miały kontakt z zarażonymi zwierzętami, zostały poddane leczeniu.
Leczenie inwazji Scarcoptes scabei i nicieni przewodu pokarmowego, pasożytów płuc, nerek oraz wszy u świń – pojedyncze podanie 1 ml na 33 kg masy ciała, co odpowiada 300 μg/kg masy ciała, w iniekcji domięśniowej.

Prosięta o masie ciała 16 kg lub mniejszej powinny otrzymać produkt w dawce wymienionej poniższej:
Masa ciała (kg) – Dawka (1ml)
Mniej niż 4 kg – 0,1 ml
5-7 kg – 0,2 ml
8-10 kg – 0,3 ml
11-13 kg – 0,4 ml
14-16 kg – 0,5 ml

Największa objętość iniekcji dla każdego z gatunków docelowych:
Bydło: 5 ml w jednym miejscu podania
Owca: 1,5 ml w jednym miejscu podania
Świnia: 2,5 ml w jednym miejscu podania.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Podczas podawania zwierzętom produktu Dectomax, należy używać suchego, sterylnego sprzętu i stosować procedury postępowania aseptycznego. Przed pobraniem dawki należy przetrzeć korek sterylnym wacikiem. Każda iniekcja powinna być podana w okolice szyi, przy użyciu suchej, sterylnej igły o średnicy 16 – 18. Jeżeli temperatura roztworu jest niższa niż 5C, w celu ułatwienia pobrania produktu można delikatnie ogrzać sprzęt do podawania i produkt.

Podczas leczenia grupy zwierząt, strzykawka może być napełniona przez pobranie roztworu z fiolki za pomocą suchej, sterylnej igły umieszczonej w korku fiolki. Alternatywnie, produkt może być podawany za pomocą automatycznego urządzenia do iniekcji. Korki fiolek nie mogą być nakłuwane więcej niż jeden raz.
By zapewnić podanie prawidłowej dawki, należy określić masę ciała, tak dokładnie, jak to możliwe; należy sprawdzić dokładność urządzenia dawkującego.
Jeżeli prowadzi się zbiorowe leczenie zwierząt, należy pogrupować zwierzęta zgodnie z ich masą ciała i zastosować dawkę odpowiednią dla tej grupy, aby uniknąć przedawkowania lub podania zbyt małej dawki produktu.

Do leczenia pojedynczych świń, zastosowanie odpowiedniej wielkości igły i jednorazowej strzykawki powinno być wskazane przez lekarza weterynarii. W przypadku leczenia prosiąt o masie ciała 16 kg lub mniejszej, należy stosować 1 ml, jednorazowe strzykawki z podziałką co 0,1 ml lub mniejszą.

Przeciwwskazania

Nie stosować u psów ze względu na możliwość wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Podobnie jak w przypadku innych awermektyn, niektóre rasy psów, takie jak owczarki szkockie collie, są szczególnie wrażliwe na doramektynę, dlatego należy zachować szczególną ostrożność, by uniknąć przypadkowego zjedzenia przez psy tego produktu.
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Działania niepożądane

W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek poważnych objawów lub innych objawów nie wymienionych w ulotce informacyjnej, poinformuj o nich lekarza weterynarii.

Okres(-y) karencji

Bydło:
Tkanki jadalne: 70 dni.
Produkt niedopuszczony do stosowania u krów w laktacji, produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Nie stosować u ciężarnych krów i jałówek które są przeznaczone do produkcji mleka przeznaczonego do spożycia przez ludzi, w ciągu 2 miesięcy przed planowanym porodem.

Owce:
Tkanki jadalne: 70 dni.
Produkt niedopuszczony do stosowania u zwierząt w laktacji, produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Nie stosować u ciężarnych owiec, które są przeznaczone do produkcji mleka przeznaczonego do spożycia przez ludzi, w ciągu 70 dni przed planowanym porodem.

Świnie:
Tkanki jadalne: 77 dni.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

–

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Ze względu na wzrost ryzyka rozwoju oporności i możliwą nieskuteczność leczenia, należy zachować ostrożność by unikać następujących praktyk:
– zbyt częste lub wielokrotne stosowanie produktów przeciwpasożytniczych, należących do tej samej klasy, przez dłuższy czas,
– podanie zbyt małych dawek, co może być spowodowane niewłaściwym oszacowaniem masy ciała, nieprawidłowym podaniem produktu lub źle skalibrowanym urządzeniem do dawkowania (jeżeli jest stosowane).
Przypadki kliniczne, w których podejrzewa się wystąpienie oporności na produkty przeciwpasożytnicze powinny być zbadane przy użyciu odpowiednich testów (np. badaniem redukcji liczby jaj w kale). Jeżeli wyniki tych badań wyraźnie wskazują na oporność na poszczególne produkty przeciwpasożytnicze, należy zastosować lek należący do innej klasy farmakologicznej i mający inny mechanizm działania.

Oporność na awermektyny zgłaszana była dla Teladorsagia i Haemonchus u owiec z terenów UE. Dlatego stosowanie tego produktu powinno opierać się na miejscowych informacjach epidemiologicznych, dotyczących wrażliwości obleńców i zaleceniach, jak ograniczać dalsze powstawanie oporności na produkty przeciwpasożytnicze.

Awermektyny mogą nie być dobrze tolerowane przez wszystkie gatunki zwierząt, dla których produkt nie jest przeznaczony. Przypadki braku tolerancji ze skutkiem śmiertelnym były zgłaszane u psów, szczególnie owczarków szkockich collie, owczarków staroangielskich oraz u spokrewnionych ras i ich mieszańców, a także u żółwi wodnych i lądowych. Należy zachować, ostrożność, by uniknąć połknięcia rozlanego produktu oraz aby uchronić przed dostępem do pojemników gatunki zwierząt, dla których nie jest przewidziany produkt.

Należy używać sterylnego sprzętu i stosować procedury postępowania aseptycznego. Unikać wprowadzania zanieczyszczeń. Nie wolno nakłuwać korka więcej niż raz. Przed pobraniem dawki należy przetrzeć korek sterylnym wacikiem.

Może być stosowany w okresie ciąży u krów i owiec. Produkt jest przeznaczony do stosowania u hodowlanych loch, również w okresie laktacji oraz u knurów rozpłodowych.

U bydła, owiec i świń podanie dawki przekraczającej odpowiednio 25, 10 i 10 razy zalecanej dawki maksymalnej, nie powodowało niepożądanych objawów klinicznych.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Dectomax zwierzętom

Nie palić i nie jeść podczas podawania produktu. Po zastosowaniu umyć ręce.
Należy zachować ostrożność w celu uniknięcia przypadkowej samioniekcji – należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską, jeżeli zostaną zauważone jakiekolwiek specyficzne objawy.
Dla lekarza: Po przypadkowej samoiniekcji, specyficzne objawy mogą być rzadko obserwowane i dlatego każdy przypadek należy leczyć objawowo.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Może być stosowany w okresie ciąży u krów i owiec. Produkt jest przeznaczony do stosowania u hodowlanych loch, również w okresie laktacji oraz u knurów rozpłodowych.

Interakcje Dectomax z innymi produktami

Nieznane.

Przedawkowanie

U bydła, owiec i świń podanie dawki przekraczającej odpowiednio 25, 10 i 10 razy zalecaną dawkę maksymalną, nie powodowało niepożądanych objawów klinicznych.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności tego produktu leczniczego weterynaryjnego, nie wolno go mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

Ulotka Dectomax – do pobrania pełna wersja ulotki

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy