Tranquigel vet

Tranquigel vet to produkt stosowany do sedacji psów i koni.

Jaki jest skład Tranquigel vet, jakie substancje zawiera?

1 gram Tranquigel vet zawiera:

Substancje czynne:
Acepromazyna (w postaci acepromazyny maleinianu) 35,0 mg.

Substancje pomocnicze:
Metylu parahydroksybenzoesan (E 218) 1,04 mg.
Propylu parahydroksybenzoesan 0,104 mg.

Klarowny, lepki, pomarańczowożółty żel.

Dawkowanie preparatu Tranquigel vet – jak stosować ten lek?

Podanie doustne.

Psy
Płytka sedacja: 0,5-1,0 mg acepromazyny/kg masy ciała (co odpowiada 0,14-0,29 g produktu na 10 kg masy ciała)
Głębsza sedacja: 1,0-2,0 mg acepromazyny/kg masy ciała (co odpowiada 0,29-0,57 g produktu na 10 kg masy ciała)

Konie
Umiarkowana sedacja: 0,150 mg acepromazyny/kg masy ciała (co odpowiada 0,43 g produktu na 100 kg masy ciała)
Głębsza sedacja: 0,225 mg acepromazyny/kg masy ciała (co odpowiada 0,64 g produktu na 100 kg masy ciała)
Powyższe informacje dotyczące dawkowania stanowią jedynie wytyczną i należy je dostosować do danego pacjenta, uwzględniając różne czynniki (np. temperament, rasę, nerwowość itp.), które mogą wpływać na wrażliwość na leki uspokajające.
Stosowanie tego produktu leczniczego weterynaryjnego do płytkiej sedacji u psów o masie ciała poniżej 17,5 kg powinno opierać się na dokładnej ocenie bilansu korzyści/ryzyka przez lekarza weterynarii.

Poniższe tabele służą jako wskazówka do podawania tego produktu leczniczego weterynaryjnego w zalecanych dawkach. Obracać pierścień wybierania w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara, aż lewa strona pierścienia będzie w jednej linii z masą żelu doustnego do podania.

U psów sedacja rozpoczyna się zazwyczaj po 1 godzinie i utrzymuje się przez 8-12 godzin, u koni sedacja rozpoczyna się po 15-20 minutach i utrzymuje się przez 6-7 godzin.
W celu dłuższego stosowania u psów dawki te można powtórzyć jednorazowo po 12 godzinach.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Strzykawki 3 i 6 gramów mają pierścień dawkujący z podziałką co 0,25 grama.
Strzykawki 10 i 12 gramów mają pierścień dawkujący z podziałką co 0,5 grama.
Należy wybrać najbardziej odpowiednią strzykawkę w celu zapewnienia dokładnego dawkowania.
Umieścić pierścień na żądanej dawce poprzez obrót w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara. Umieścić strzykawkę doustną napełnioną w jamie ustnej zwierzęcia i podać wymaganą dawkę na tylną część języka psów lub do worka policzkowego koni.

Przeciwwskazania

Nie stosować w przypadkach niedociśnienia, wstrząsu pourazowego lub hipowolemii.
Nie stosować u zwierząt w stanie znacznego pobudzenia emocjonalnego.
Nie stosować u zwierząt z hipotermią.
Nie stosować u zwierząt z zaburzeniami hematologicznymi/koagulopatiami lub niedokrwistością.
Nie stosować u zwierząt z niewydolnością serca lub płuc.
Nie stosować u zwierząt z padaczką.
Nie stosować u nowo narodzonych zwierząt.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Działania niepożądane

Psy
Niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi), tachykardia (zwiększona częstość akcji serca), zwiększenie częstości oddechów, zaburzenia rytmu serca (nieregularne bicie serca), zwężenie źrenic, łzawienie i ataksja (brak koordynacji). Mogą wystąpić sprzeczne objawy kliniczne agresywności i uogólniona stymulacja OUN.

Konie
Ponieważ acepromazyna zmniejsza napięcie układu nerwowego współczulnego, po podaniu może wystąpić przemijający spadek ciśnienia krwi.
Zahamowanie regulacji temperatury. W hemogramie (wynikach analizy krwi) możliwe są następujące odwracalne zmiany:
– przejściowe zmniejszenie liczby erytrocytów i stężenia hemoglobiny;
– przejściowe zmniejszenie liczby trombocytów) i leukocytów.
Podawanie acepromazyny może prowadzić do zaburzeń płodności, ponieważ acepromazyna może zwiększać wydzielanie prolaktyny.
Może wystąpić wypadanie prącia spowodowane rozluźnieniem mięśni cofających prącie. Cofnięcie prącia musi być widoczne w ciągu dwóch do trzech godzin. Jeśli nie będzie to miało miejsca, zaleca się skontaktowanie z lekarzem weterynarii. Brak cofnięcia jest szczególnie istotny u ogierów reproduktorów. Podawanie acepromazyny powodowało zadzierzgnięcie napletka (napletek nie powraca do normalnego położenia), czasami w następstwie priapizmu (utrzymującego się wzwodu).
Mogą wystąpić sprzeczne objawy kliniczne agresywności i uogólniona stymulacja OUN.
Opadanie fałdu półksiężycowego spojówki (trzeciej powieki) było również wymieniane jako możliwe działanie niepożądane u koni.

W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.

Okres(-y) karencji

Produkt niedopuszczony do stosowania u koni przeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Psy
Brak

Konie
Sedacja utrzymuje się przez około sześć godzin, chociaż rzeczywisty czas i głębokość sedacji są bardzo zależne od stanu danego zwierzęcia.
Zwiększenie dawkowania powyżej zalecanego prowadzi do przedłużonego działania i działań niepożądanych, ale nie do większej sedacji.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Produkt leczniczy weterynaryjny należy stosować z zachowaniem ostrożności i w mniejszej dawce w przypadku choroby wątroby lub u zwierząt osłabionych.
Acepromazyna ma nieznaczne działanie przeciwbólowe. Podczas postępowania z uspokojonymi zwierzętami należy unikać czynności powodujących ból, chyba że zwierzęta były leczone odpowiednimi lekami przeciwbólowymi.
Po podaniu tego produktu leczniczego weterynaryjnego zwierzęta należy trzymać w spokojnym miejscu i w miarę możliwości należy unikać bodźców czuciowych.

Psy
Stosowanie tego produktu leczniczego weterynaryjnego u psów o masie ciała poniżej 17,5 kg powinno opierać się na dokładnej ocenie bilansu korzyści/ryzyka dokonanej przez lekarza weterynarii.
Ze względu na ograniczenia urządzenia dozującego przy podawaniu małych dawek, nie zaleca się stosowania u małych (poniżej 17,5 kg) psów do płytkiej sedacji u wrażliwych osobników i ras.
U psów z mutacją ABCB1-1Δ (zwaną również MDR1) acepromazyna ma tendencję do powodowania głębszej i dłużej trwającej sedacji. U tych psów należy zmniejszyć dawkę o 25%-50%.
U niektórych psów, zwłaszcza bokserów i innych ras krótkonosych, mogą występować samoistne utraty przytomności lub omdlenia z powodu bloku zatokowo-przedsionkowego spowodowanego nadmiernym napięciem nerwu błędnego, a napad może być przyspieszony acepromazyną, dlatego należy stosować małą dawkę. W przypadku występowania takiego rodzaju omdlenia w wywiadzie lub jego podejrzenia ze względu na nadmierną niemiarowość zatokową korzystne może być kontrolowanie zaburzenia rytmu atropiną, podawaną tuż przed acepromazyną.
Duże rasy: stwierdzono, że duże rasy psów są szczególnie wrażliwe na acepromazynę. U tych ras należy stosować jak najmniejszą dawkę.
Acepromazynę należy stosować z zachowaniem ostrożności jako środek do unieruchomienia u agresywnych psów, ponieważ może spowodować większą podatność zwierzęcia na płoszenie się i reagowanie na dźwięki lub inne bodźce czuciowe.

Konie
U ogierów wskazany jest najmniejszy zakres dawkowania w celu zminimalizowania wypadania prącia.
Stosowanie tego produktu leczniczego weterynaryjnego u koni o masie ciała poniżej 100 kg powinno opierać się na dokładnej ocenie bilansu korzyści/ryzyka dokonanej przez lekarza weterynarii.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tranquigel vet zwierzętom

Acepromazyna może powodować sedację. Należy zachować ostrożność, aby uniknąć przypadkowego połknięcia. Po użyciu należy natychmiast założyć z powrotem zatyczkę. Podczas zakładania zatyczki musi być słyszalne „kliknięcie”, aby zapewnić właściwe zamknięcie. Otwartą strzykawkę doustną należy przechowywać w oryginalnym opakowaniu i upewnić się, że opakowanie jest właściwie zamknięte. Opakowanie należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci. Po przypadkowym połknięciu należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie, ale NIE PROWADZIĆ POJAZDÓW, ponieważ może wystąpić sedacja.
Po użyciu dokładnie umyć ręce i narażoną skórę.
Osobom o wrażliwej skórze lub mającym stale styczność z tym produktem leczniczym weterynaryjnym zaleca się nosić nieprzepuszczalne rękawice.
Unikać styczności z oczami.
Po przypadkowej styczności z oczami należy delikatnie przemywać je pod bieżącą wodą przez 15 minut i zwrócić się o pomoc lekarską w przypadku utrzymywania się podrażnienia.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało zbadane u gatunków docelowych; do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Zaburzenia płodności u klaczy, patrz również punkt dotyczący działań niepożądanych.

Interakcje Tranquigel vet z innymi produktami

Acepromazyna nasila działanie leków hamujących czynność ośrodkowego układu nerwowego.
Należy unikać jednoczesnego podawania lub podawania zwierzętom niedawno leczonym związkami fosforoorganicznymi lub chlorowodorkiem prokainy (lek do znieczulenia miejscowego), ponieważ cząsteczki nasilają toksyczne działanie acepromazyny.
Ponieważ acepromazyna zmniejsza napięcie układu nerwowego współczulnego, nie należy jednocześnie podawać produktów obniżających ciśnienie krwi.
Leki zobojętniające kwas żołądkowy mogą powodować zmniejszenie wchłaniania żołądkowo-jelitowego acepromazyny po podaniu doustnym.
Opiaty i adrenalina mogą nasilać działanie hipotensyjne acepromazyny.

Przedawkowanie

Przedawkowanie powoduje szybsze wystąpienie objawów uspokojenia i dłuższe działanie. Działania toksyczne to ataksja, niedociśnienie, hipotermia i działania na ośrodkowy układ nerwowy (działania pozapiramidowe). Do przeciwdziałania skutkom na układ krążenia można stosować noradrenalinę, ale nie adrenalinę.

Główne niezgodności farmaceutyczne

–

Ulotka Tranquigel vet – do pobrania pełna wersja ulotki

Tranquigel vet – Żel doustny

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy

Tranquigel vet – Żel doustny