Tullavis, 25 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla świń
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego świń związanych z zakażeniem Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae, Haemophilus parasuis i Bordetella bronchiseptica wrażliwymi na tulatromycynę.
Przed zastosowaniem produktu należy potwierdzić występowanie choroby w grupie.
Produkt leczniczy weterynaryjny należy stosować tylko, jeśli u świń spodziewany jest rozwój choroby w ciągu 2–3 dni.
Tullavis, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Bydło
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego u bydła (BRD) związanych z Mannheimia haemolytica, Pasteurella multocida, Histophilus somni i Mycoplasma bovis wrażliwymi na tulatromycynę.
Przed zastosowaniem produktu należy potwierdzić występowanie choroby w grupie.
Leczenie zakaźnego zapalenia rogówki i spojówki bydła (IBK) związanego z Moraxella bovis wrażliwą na tulatromycynę.
Świnie
Leczenie i metafilaktyka chorób układu oddechowego świń związanych z zakażeniem Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella multocida, Mycoplasma hyopneumoniae, Haemophilus parasuis i Bordetella bronchiseptica wrażliwymi na tulatromycynę.
Przed zastosowaniem produktu należy potwierdzić występowanie choroby w
grupie.Produkt leczniczy weterynaryjny powinien być stosowany tylko, jeśli u świń spodziewany jest rozwój choroby w ciągu 2–3 dni.
Owce
Leczenie wczesnych stadiów zakaźnej pododermatozy (zanokcica), związanych z wirulentnym Dichelobacter nodosus, wymagających leczenia ogólnoustrojowego.
Więcej informacji na temat leku Tullavis:
- Jaki jest skład Tullavis, jakie substancje zawiera?
- Dawkowanie preparatu Tullavis - jak stosować ten lek?
- Zalecenia dla prawidłowego podania
- Przeciwwskazania
- Działania niepożądane
- Okres(-y) karencji
- Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
- Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt
- Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tullavis zwierzętom
- Ciąża, laktacja lub nieśność
- Interakcje Tullavis z innymi produktami
- Przedawkowanie - zastosowanie zbyt dużej dawki
- Główne niezgodności farmaceutyczne
- Ulotka leku - do pobrania pełna wersja ulotki informacyjnej
- Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) - dokumentacja dla weterynarzy
- Opinie o leku - zapoznaj się z doświadczeniami innych właściceli zwierząt / napisz własną opinię (forum)
Jaki jest skład Tullavis, jakie substancje zawiera?
Każdy ml Tullavis zawiera:
Substancja czynna:
Tulatromycyna: 25 mg lub 100 mg.
Substancje pomocnicze:
Monotioglicerol: 5 mg.
Klarowny, bezbarwny do lekko żółtego, roztwór
Dawkowanie preparatu Tullavis – jak stosować ten lek?
Tullavis, 25 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla świń
Podanie domięśniowe
Pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe w mięśnie szyi w dawce 2,5 mg tulatromycyny/kg masy ciała (co odpowiada 1 ml/10 kg masy ciała).
W przypadku leczenia świń o masie ciała powyżej 40 kg, dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce więcej niż 4 ml.
Tullavis, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Bydło: podanie podskórne.
Świnie i owce: podanie domięśniowe.
Bydło
2,5 mg tulatromycyny/kg masy ciała (co odpowiada 1 ml/40 kg masy ciała).
Pojedyncze wstrzyknięcie podskórne. W przypadku leczenia bydła o masie ciała powyżej 300 kg, dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce więcej niż 7,5 ml.
Świnie
2,5 mg tulatromycyny/kg masy ciała (co odpowiada 1 ml/40 kg masy ciała).
Pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe w mięśnie szyi. W przypadku leczenia świń o masie ciała powyżej 80 kg, dawkę należy podzielić tak, aby nie wstrzykiwać w jedno miejsce więcej niż 2 ml.
Owce
2,5 mg tulatromycyny/kg masy ciała (co odpowiada 1 ml/40 kg masy ciała).
Pojedyncze wstrzyknięcie domięśniowe w mięśnie szyi.
Zalecenia dla prawidłowego podania
Przy chorobach układu oddechowego zaleca się leczenie zwierząt we wczesnych stadiach choroby i
ocenę skutków leczenia w ciągu 48 godzin po podaniu. Jeśli objawy kliniczne choroby układu oddechowego utrzymują się, uległy zaostrzeniu lub doszło do nawrotu choroby, należy zmienić leczenie wprowadzając inny antybiotyk, i kontynuować je do ustąpienia objawów klinicznych.
W celu zapewnienia prawidłowego dawkowania należy jak najdokładniej określić masę ciała, aby uniknąć podania zbyt niskiej dawki. Korek można bezpiecznie nakłuć do 100 razy. W przypadku fiolek używanych wielokrotnie, zaleca się stosowanie igły do aspiracji lub strzykawki wielodawkowej, aby uniknąć nadmiernego zniszczenia korka.
Przeciwwskazania
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na antybiotyki makrolidowe lub na dowolną substancję pomocniczą.
Działania niepożądane
Tullavis, 25 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla świń
Zmiany patomorfologiczne (w tym odwracalne przekrwienie, obrzęk, zwłóknienie i krwawienie) w miejscu iniekcji utrzymują się przez około 30 dni po podaniu u bydła i świń.
W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
Tullavis, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Podskórne podanie produktu leczniczego weterynaryjnego u bydła bardzo często powoduje przemijające reakcje bólowe i miejscowe obrzęki w miejscu podania, które mogą utrzymywać się do 30 dni. Nie obserwowano tego typu reakcji u świń i owiec po podaniu domięśniowym.
Zmiany patomorfologiczne (w tym odwracalne przekrwienie, obrzęk, zwłóknienie i krwawienie) w miejscu iniekcji utrzymują się przez około 30 dni po podaniu u bydła i świń.
U owiec bardzo często po podaniu domięśniowym występują przemijające objawy dyskomfortu (potrząsanie głową, pocieranie miejsca iniekcji, chodzenie do tyłu). Objawy te ustępują w ciągu kilku minut.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt włączając pojedyncze raporty).
W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
Okres(-y) karencji
Tullavis, 25 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla świń
Świnie – Tkanki jadalne: 13 dni.
Tullavis, 100 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Bydło (tkanki jadalne): 22 dni
Świnie (tkanki jadalne): 13 dni
Owce (tkanki jadalne): 16 dni.
Produkt niedopuszczony do stosowania u zwierząt produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.
Nie stosować u samic ciężarnych, produkujących mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi, na 2 miesiące przed planowanym porodem.
Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Występuje oporność krzyżowa z innymi makrolidami. Nie podawać jednocześnie z innymi antybiotykami o podobnym mechanizmie działania, takimi jak makrolidy lub linkozamidy.
Owce:
Skuteczność leczenia przeciwdrobnoustrojowego zanokcicy może być ograniczana przez inne czynniki, takie jak wilgotne środowisko, a także niewłaściwe zarządzanie gospodarstwem. Leczenie zanokcicy powinno być podejmowane wraz z innymi mechanizmami zarządzania stadem, na przykład zapewnieniem suchego środowiska.
Leczenie antybiotykami łagodnej postaci zanokcicy nie jest uważane za właściwe. Tulatromycyna wykazała ograniczoną skuteczność u owiec z ciężkimi objawami klinicznymi lub przewlekłą zanokcicą, dlatego powinna być podawana tylko w początkowym stadium rozwoju choroby.
Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt
Stosowanie produktu leczniczego weterynaryjnego powinno opierać się na badaniach wrażliwości bakterii wyizolowanych od zwierzęcia. Jeśli nie jest to możliwe, leczenie powinno być oparte na lokalnych (regionalnych, na poziomie gospodarstwa) danych epidemiologicznych o wrażliwości bakterii docelowych. Podczas stosowania produktu leczniczego weterynaryjnego należy wziąć pod uwagę oficjalne, krajowe i regionalne wytyczne dotyczące środków przeciwdrobnoustrojowych.
Stosowanie produktu leczniczego weterynaryjnego niezgodnie z zaleceniami podanymi w ulotce informacyjnej może zwiększać częstość występowania bakterii opornych na tulatromycynę i może zmniejszać skuteczność leczenia innymi makrolidami, linkozamidami i streptograminami grupy B ze względu na możliwość występowania oporności krzyżowej.
W przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości należy niezwłocznie zastosować odpowiednie leczenie.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tullavis zwierzętom
Tulatromycyna działa drażniąco na oczy. Jeżeli przypadkowo dostanie się do oka, należy natychmiast przemyć je czystą wodą.
Tulatromycyna może powodować reakcję uczuleniową po kontakcie ze skórą. Po przypadkowym kontakcie ze skórą, należy natychmiast przemyć skórę wodą z mydłem.
Po zastosowaniu umyć ręce.
Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Ciąża, laktacja lub nieśność
Badania laboratoryjne przeprowadzone na szczurach i królikach nie wykazały działania teratogennego, toksycznego dla płodu i samicy. Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Interakcje Tullavis z innymi produktami
Nieznane.
Przedawkowanie
U bydła po podaniu dawki trzykrotnie, pięciokrotnie lub dziesięciokrotnie przekraczającej dawkę zalecaną obserwowano przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w miejscu podania, obserwowano ponadto niepokój, potrząsanie głową, grzebanie w ziemi oraz krótkotrwałe zmniejszenie pobierania pokarmu. U bydła otrzymującego dawkę pięcio- do sześciokrotnie wyższej niż zalecana obserwowano łagodne zwyrodnienie mięśnia sercowego.
U młodych świń o masie ciała około 10 kg, którym podawano produkt w dawce trzykrotnie lub pięciokrotnie przekraczającej dawkę terapeutyczną, obserwowano przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w miejscu iniekcji oraz nadmierną wokalizację i niepokój. W przypadku podania produktu w mięśnie kończyny miednicznej, obserwowano kulawiznę.
U jagniąt (w wieku około 6 tygodni), po podaniu dawek trzykrotnie lub pięciokrotnie większych niż rekomendowana dawka, obserwowano przejściowe objawy wskazujące na dyskomfort w miejscu iniekcji, włączając chodzenie do tyłu, potrząsanie głową, pocieranie miejsca wstrzyknięcia, kładzenie się i wstawanie, wokalizacja.
Główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
Ulotka Tullavis – do pobrania pełna wersja ulotki
Tullavis – roztwór do wstrzykiwań dla świń
Tullavis – roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy
Tullavis – roztwór do wstrzykiwań dla świń
Tullavis – roztwór do wstrzykiwań dla bydła, świń i owiec
Opinie, forum - zapoznaj się z doświadczeniami innych właścicieli zwierząt
Stosujesz Tullavis u swojego pupila? Zachęcamy do podzielenia się opinią na jego temat na forum. Nie musisz się rejestrować, na poniższym formularzu wystarczy wpisanie nazwy użytkownika/pseudonimu.
Opisując doświadczenia na temat preparatu podawanemu zwierzęciu, możesz pomóc innym właścicielom zwierząt tych samych gatunków.