Vetbromide

Vetbromide to lek przeciwpadaczkowy do stosowania w leczeniu drgawek padaczki idiopatycznej, w monoterapii lub w połączeniu z fenobarbitalem do kontroli opornych na leczenie przypadków padaczki idiopatycznej.

Jaki jest skład Vetbromide, jakie substancje zawiera?

Każda tabletka Vetbromide zawiera:

Substancja czynna:
600 mg potasu bromku.

Tabletka Biała okrągła tabletka z dwiema liniami podziału po obydwu stronach .
Tabletki mogą być dzielone na 2 lub 4 równe części.

Dawkowanie preparatu Vetbromide – jak stosować ten lek?

Podanie doustne.
Podawać dwa razy na dobę z pokarmem w celu zmniejszenia ryzyka podrażnienia układu żołądkowo-jelitowego.

U psów z nasilonymi i częstymi napadami padaczkowymi lub w przypadku szybkiego przestawiania psa z fenobarbitalu na potasu bromek możliwe jest podanie dawki nasycającej wynoszącej 60 mg/kg masy ciała dwa razy na dobę przez 5 dni (odpowiada dziennej dawce 120 mg/kg) w celu szybkiego osiągnięcia stężenia terapeutycznego w surowicy.

Dawkę podtrzymującą należy dobrać do konkretnego psa, ponieważ wymagane dawkowanie i stężenie terapeutyczne bromku w surowicy może się zmieniać u różnych zwierząt i zależy od natury oraz nasilenia choroby zasadniczej.

Monoterapia:
Zalecana dawka początkowa wynosi 30 mg/kg masy ciała dwa razy na dobę (odpowiada łącznej dawce dobowej 60 mg/kg).

Leczenie pomocnicze, w skojarzeniu z fenobarbitalem:
Zalecana dawka początkowa wynosi 15 mg/kg masy ciała dwa razy na dobę (odpowiada łącznej dawce dobowej 30 mg/kg). Stosowanie u psów o masie ciała poniżej 10 kg należy poddać analizie stosunku korzyści do ryzyka.

Na początku leczenia stężenie bromku w surowicy należy regularnie kontrolować, np. 1 tydzień i 1 miesiąc po okresie nasycania oraz trzy miesiące po rozpoczęciu leczenia dawką podtrzymującą. Stężenie terapeutyczne w surowicy może wynosić od 1000 mg/l do 3000 mg/l przy stosowaniu potasu bromku w monoterapii oraz od 800 mg/l do 2000 mgl/l przy stosowaniu w leczeniu pomocniczym. Zaleca się uważne monitorowanie pod kątem działań niepożądanych, w szczególności w przypadku, gdy stężenie bromku w surowicy osiągnęło górną granicę zakresu terapeutycznego w monoterapii.

W przypadku psów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek zaleca się podanie przynajmniej połowy dawki początkowej z częstszym monitorowaniem poziomu bromku w surowicy (patrz, Specjalne ostrzeżenia: Specjalne środki ostrożności dotyczące stosowania u zwierząt).

Jeśli odpowiedź kliniczna nie jest satysfakcjonująca lub wystąpią działania niepożądane, dawkę można dostosować na podstawie poziomu bromku w surowicy psa. Stężenie w surowicy należy mierzyć po każdej zmianie dawki, gdy zostanie osiągnięty stabilny poziom w surowicy (zwykle 3 miesiące po zmianie), chyba że konieczna jest wcześniejsza ocena. Długoterminowe monitorowanie stężenia bromku w surowicy powinno być prowadzone zgodnie z uzasadnieniem klinicznym danego przypadku.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Nie dotyczy.

Przeciwwskazania

–

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują: – polifagia (zwiększone łaknienie), z przyrostem masy lub bez (bardzo często);
–objawy neurologiczne: ataksja, uspokojenie, osłabienie tylnych łap (bardzo często);
–polidypsja (zwiększone pragnienie, bardzo często), z wielomoczem lub bez (zwiększona częstośćoddawania moczu);
–zaburzenia żołądkowo-jelitowe: luźne stolce lub biegunka, wymioty (bardzo często);
–zmiany zachowania: osowiałość/apatia, nadpobudliwość, agresja (często);
–nieprawidłowe chrapanie (często);
–kaszel (często);
–utrata łaknienia (często);
–nietrzymanie moczu i/lub oddawanie moczu w nocy (często);
–zmiany skórne (rzadko).

Powyższe działania niepożądane mogą ustąpić po pierwszym etapie leczenia, ale mogą się też utrzymywać u psów leczonych wyższymi dawkami. W takich przypadkach objawy zwykle ustępują po zmniejszeniu dawki. Jeśli pies wydaje się zbyt spokojny, należy ocenić stężenie bromku – oraz – jeśli dotyczy – fenobarbitalu w surowicy w celu stwierdzenia, czy należy obniżyć dawkę.
Jeśli dawka bromku potasu zostanie zmniejszona, należy monitorować stężenie bromku w surowicy w celu upewnienia się, że mieści się w zakresie terapeutycznym.

W pewnych przypadkach po leczeniu KBr zaobserwowano podwyższenie poziomu cPLi w surowicy. Choć sugerowano występowanie zapalenia trzustki w powiązaniu z podawaniem bromku i/lub fenobarbitalu, brak jednoznacznych dowodów na bezpośredni związek przyczynowy między podawaniem bromku a występowaniem zapalenia trzustki u psów.
Leczenie psów bromkiem potasu może spowodować obniżenie T4 w osoczu, choć nie musi to mieć znaczenia klinicznego.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
–bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(-a) niepożądane)
–często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
–niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
–rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10 000 leczonych zwierząt)
–bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10 000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.

Okres(-y) karencji

Nie dotyczy.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Stężenie bromku w surowicy, odpowiedź kliniczna i efekt terapeutyczny podawania produktu mogą być różne dla poszczególnych osobników. Występowanie napadów gromadnych/stanu padaczkowego z powodu nasilenia drgawek jest często powiązane ze słabą odpowiedzią na leczenie przeciwpadaczkowe. W takich przypadkach osiągnięcie remisji (okresu bez napadów) może być trudne.
W przypadku psów z prawidłową czynnością nerek, ogólnie za lek przeciwpadaczkowy pierwszego wyboru uznaje się fenobarbital. Jednakże potasu bromek może być zalecany jako alternatywa, w szczególności u psów z zaburzeniem czynności nerek lub u psów z zaburzeniami współistniejącymi, które wymagają trwającego całe życie podawania leków potencjalnie hepatotoksycznych, ponieważ bromek potasu nie jest metabolizowany w wątrobie.
Przyjmowanie dużej ilości chlorków może zwiększyć eliminację bromku. Zwiększenie ilości soli spożywanej przez psa może wymagać dostosowania dawki bromku. Podczas leczenia należy utrzymywać stabilny poziom zawartości soli w diecie psa. Zaleca się niezmienianie diety psa podczas leczenia.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Nie należy gwałtownie przerywać leczenia, ponieważ może to wywołać ataki padaczkowe. Produkt powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u psów z łagodną lub umiarkowaną niewydolnością nerek, ponieważ w ich przypadku wydalanie bromku jest zmniejszone. Aby zapobiec akumulacji i względnemu przedawkowaniu bromku (patrz punkt 4.10), należy podawać zmniejszoną dawkę i uważnie monitorować stężenie bromku w surowicy. Zmniejszenie przyjmowania chlorków (dieta niskosodowa) może zwiększyć prawdopodobieństwo działań niepożądanych lub zatrucia bromkiem. Zaleca się uważne monitorowanie pod kątem działań niepożądanych przy wyższych stężeniach bromku. Podanie na czczo może wywołać wymioty. Psom o masie poniżej 10 kg nie można podać dokładnie zalecanej dawki początkowej do leczenia pomocniczego wynoszącej 15 mg/kg dwa razy na dobę, ponieważ minimalna dawka jaką można uzyskać przez podział tabletki Vetbromide 600 mg to 150 mg.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Vetbromide zwierzętom

Produkt może powodować podrażnienie oczu. Unikać kontaktu dłoni z oczami. Jeśli produkt wejdzie w kontakt z oczami, należy natychmiast starannie przemyć je czystą wodą. Produkt może działać szkodliwie po spożyciu i powodować działania niepożądane takie jak mdłości i wymioty. Unikać spożywana pokarmów oraz kontaktu rąk z ustami Aby uniknąć przypadkowego spożycia, w szczególności przez dzieci, niezużyte części tabletek należy umieścić z powrotem w blistrze i schować go do pudełka. Przechowywać w zamkniętej szafce. Po przypadkowym połknięciu należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie. Starannie umyć ręce niezwłocznie po podzieleniu lub podawaniu tabletek.

Dla lekarza: Dożylne podanie izotonicznego roztworu chlorku sodu (0,9%) spowoduje szybkie usunięcie jonów bromu u ludzi.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Badania na zwierzętach laboratoryjnych nie wykazały żadnych działań niepożądanych potasu bromku na reprodukcję w dawkach, które nie są toksyczne dla matki. Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji u psów nie zostało określone. Należy stosować jedynie po dokonaniu przez prowadzącego lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Potasu bromek przenika przez łożysko. Ponieważ bromek może być wydalany do mleka, należy monitorować ssące szczenięta pod kątem senności/działania uspokajającego; w razie potrzeby należy rozważyć wcześniejsze odstawienie lub sztuczne karmienie.

Interakcje Vetbromide z innymi produktami

Ze względu na konkurencję jonów chlorkowych i bromkowych o reabsorpcję przez nerki, wszelkie większe zmiany w ilości spożycia chlorków mogą zmienić stężenie bromku w surowicy, co ma bezpośredni związek ze skutecznością leczenia i występowaniem działań niepożądanych. Zmniejszenie przyjmowania chlorków (dieta niskosodowa) może zwiększyć poziom bromku w surowicy, a tym samym zwiększyć prawdopodobieństwo zatrucia bromkiem. Zwiększone przyjmowanie chlorków (dieta wysokosodowa) może spowodować spadek poziomu bromku w surowicy, co może prowadzić do drgawek. W związku z tym, jeśli to możliwe, nie należy zmieniać diety leczonych psów. Przed wprowadzeniem zmian do diety psa należy skonsultować się z lekarzem weterynarii.

W badaniu biochemicznym stężenia chlorków w surowicy są często fałszywie podwyższone, ponieważ testy nie potrafią rozróżnić jonów chlorkowych i bromkowych.

Diuretyki pętlowe takie jak furosemid mogą zwiększyć wydalanie bromu i obniżyć skuteczność leczenia (ryzyko nawrotu drgawek), jeśli dawka nie zostanie dostosowana.

Podawanie płynów lub leków zawierających chlorki może obniżyć stężenie bromku w surowicy.

Bromek ma działanie synergiczne z innymi lekami o działaniu GABA-ergicznym, takimi jak fenobarbital.

Przedawkowanie

Objawy kliniczne toksyczności bromku (np. ataksja, senność) mogą wystąpić u psów z niewydolnością nerek lub w przypadku podania bardo dużej dawki bromku. W razie podejrzenia przedawkowania należy natychmiast zmniejszyć dawkę i ściśle monitorować stężenie bromku w surowicy w celu określenia właściwego stężenia terapeutycznego. Dawka i poziom bromku w surowicy, przy których obserwowano nietolerancję jest zmienna dla różnych psów. W przypadku przedawkowania wymagającego opieki medycznej podać dożylnie 0,9% roztwór chlorku sodu w celu obniżenia stężenia bromku w surowicy.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

Ulotka Vetbromide – do pobrania pełna wersja ulotki

Vetbromide – tabletki dla psów

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy

Vetbromide – tabletki dla psów