Produkt Biomutin 10% premix przeznaczony jest do leczenia dyzenterii wywołanej przez Brachyspira (Serpulina) hyodysenteriae, enzootycznego odoskrzelowego zapalenia płuc wywołanego przez Actinobacillus pleuropneumoniae i Mycoplasma hyopneumoniae u świń. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Tiamuliny wodorofumaran 100 mg/g. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Produkt podaje się w paszy w ilości: przy leczeniu dyzenterii stosuje się: 5 – 7,5 mg tiamuliny wodorofumaranu /kg m.c. t.j. 1,0 – 1,5 kg … Czytaj dalej
Produkt Biomutin 20% inj. przeznaczony jest do leczenia dyzenterii wywołanej przez Brachyspira (Serpulina) hyodysenteriae, enzootycznego odoskrzelowego zapalenia płuc wywołanego przez Actinobacillus pleuropneumoniae i Mycoplasma hyopneumoniae, zapalenia stawów wywołanych prze Mycoplasma sp. u świń. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Substancja czynna: Tiamuliny wodorofumaran 200 mg/ml. Substancja pomocnicza: Alkohol benzylowy (E-1519) 21 mg/ml. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Roztwór do wstrzykiwań, podanie domięśniowe. Przy leczeniu dyzenterii podawać 1ml … Czytaj dalej
Produkt Biomutin 45% pulvis przeznaczony jest do leczenia dyzenterii wywołanej przez Brachyspira (Serpulina) hyodysenteriae, enzootycznego odoskrzelowego zapalenia płuc wywołanego przez Actinobacillus pleuropneumoniae i Mycoplasma hyopneumoniae u świń. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? Tiamuliny wodorofumaran 450 mg/g. Dawkowanie preparatu – jak stosować ten lek? Produkt w postaci proszku, podaje się po rozpuszczeniu w wodzie do picia. Dzienna dawka lecznicza wodorofumaranu tiamuliny wynosi 6 mg/kg m.c. (t.j. 1 g produktu … Czytaj dalej
Biosuis APP wskazany jest do czynnego uodparniania tuczników w celu złagodzenia skutków infekcji wywołanej przez Actinobacillus pleuropneumoniae – przyczynę zapalenia płuc u świń. Celem stosowania jest zredukowanie typowych klinicznych objawów, typowych zmian patologicznych w płucach oraz zmniejszenie zakażenia. Czas powstania odporności: 3 tygodnie po szczepieniu przypominającym. Czas trwania odporności: 20 tygodni po szczepieniu przypominającym. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? 1 dawka (1 ml) szczepionki zawiera: Substancje czynne: Actinobacillus … Czytaj dalej
Szczepionka BIOSUIS M.hyo jest przeznaczona do czynnego uodparniania tuczników w celu złagodzenia następstw infekcji wywołanej przez bakterię Mycoplasma hyopneumoniae – przyczynę enzootycznego zapalenia płuc u świń. Pełna ochrona zaszczepionych prosiąt następuje po 14 dniach po szczepieniu, ewentualnie po ostatnim podaniu szczepionki w przypadku 2-dawkowej aplikacji. Szczepionka zapewni trwanie odporności zwierząt przez cały okres tuczu. Jaki jest skład , jakie substancje zawiera? 1 dawka szczepionki (2 ml szczepionki) zawiera: Substancja czynna: … Czytaj dalej
BIOSUIS ParvoEry wskazany jest do czynnej immunizacji świń (loszek, loch) w celu zmniejszenia objawów klinicznych (zmiany skórne i gorączka) różycy świń wywołanych przez bakterie Erysipelothrix rhusiopathiae oraz w celu zapobiegania transplacentalnemu zarażeniu zarodków i płodów loszek i loch wywołanemu przez parwowirus świń. Czas powstania odporności: Parwowirus świń: 3 tygodnie po szczepieniu podstawowym (od początku ciąży). E. rhusiopathiae: 3 tygodnie po szczepieniu podstawowym. Czas trwania odporności: Parwowirus świń: szczepienie chroni płód … Czytaj dalej
BIOSUIS Respi E wskazany jest do czynnej i biernej immunizacji prosiąt w celu zapobiegania wystąpieniu różycy, zmniejszenia skutków infekcji wywołanej przez Actinobacillus pleuropneumoniae i Haemophilus parasuis (choroba Glässera) i zredukowanie klinicznych objawów wywołanych przez te patogeny. Początek odporności czynnej: 21 dni po powtórnym szczepieniu. Czas trwania odporności czynnej: 20 tygodni po powtórnym szczepieniu. Czas trwania odporności biernej: w okresie ssania (tj. 3 tygodnie). Do aktywnej immunizacji macior w celu zapobiegania … Czytaj dalej
Szczepionka Biosuis Salm jest przeznaczona do biernego uodporniania prosiąt za pomocą czynnego uodporniania loch ciężarnych i macior w celu pobudzenia powstawania przeciwciał siarowych skierowanych przeciwko zakażeniom bakteriami Salmonella enterica subsp. enterica serotyp Derby, S. enterica subsp. enterica serotyp Infantis i S. enterica subsp. enterica serotyp Typhimurium. Bierne uodpornianie ssących prosiąt skutkuje obniżeniem kolonizacji organów wewnętrznych (niedrożne węzły chłonne, ściany jelita cienkiego i grubego ) przez wyżej wymienione serotypy Salmonelly. Czas … Czytaj dalej
Leki dla świń – na co chorują świnie?
Świnie to zwierzęta, które wymagają szczególnej opieki weterynaryjnej. Szczególną uwagę należy zwrócić na ich leczenie, ponieważ mogą chorować na różne schorzenia. Aby ich dobre zdrowie mogło być gwarantowane, warto pomyśleć o odpowiednim leczeniu. W tym artykule przedstawiamy listę najpopularniejszych leków dla świń.
Główne choroby świń
Świnie mogą chorować na wiele różnych schorzeń. Najczęstszymi chorobami świń są:
Choroby wirusowe:
pomór afrykański (ASF) – wirusowa choroba zakaźne świń, które prowadzą do śmierci zwierzęcia w krótkim czasie.
choroba Aujeszkyego – wirusowa choroba zwierząt gospodarskich i wolno żyjących, szeroko rozpowszechniona wśród świń.
pryszczyca świń – jest to choroba przenoszona drogą kropelkową, a szczególnie narażone na nią są bydło hodowlane oraz dzikie zwierzęta parzystokopytne. Chorobie tej może ulec każdy gatunek ssaka żyjący w warunkach domowych lub dzikich. Wirus odpowiedzialny za rozbicie stoi Aphtovirus należíaca do rodziny Picornaviridae
choroba pęcherzykowa świń oraz pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej – klinicznie jest nie do odróżnienia od pryszczycy; głównie objawy: ślinienie, pęcherze, uraz racic, gorączka.
enterowirusowe zapalenie mózgu i rdzenia – d. choroba cieszyńska i taflańska (Enterovirus encephalomyelitis)
zespół rozrodczo-oddechowy – za schorzenie odpowiada Betaarterivirus suid 1, dawniej wirus zespołu rozrodczo-oddechowego świń, wywołuje chorobę świń, zwaną zespołem rozrodczo-oddechowym świń, znaną również jako choroba niebieskiego ucha świń
zakażenia rotawirusowe – rotawirus występuje w większości gospodarstw z prawie 100% serokonwersją w populacji dorosłych osobników. Objawy: Przejściowa biegunka.
poodsadzeniowy, wielonarządowy zespół wyniszczający,
zespół skórno-nerkowy, parwowirusowe, rotawirusowe,
epidemiczne biegunki, wyniszczające i wymiotne,
grypa świń, ospa świń, zakażenia koronawirusowe płuc, żołądka i jelit.
Choroby bakteryjne:
różyca – chorobę wywołuje powszechnie występujący włoskowiec różycy – bakteria, która żyje w środowisku chlewni, zwłaszcza w kale i gnojowicy. Objawy: podwyższona temperatura.
bruceloza – zakaźna i zaraźliwa choroba, wywoływana przez bakterie z rodzaju Brucella, na którą podatne są wszystkie gatunki zwierząt gospodarskich, domowych i dzikich
leptospiroza – choroba wywoływana przez bakterie, która mają powinowactwo do nerek i dróg moczowych. Może również prowadzić do problemów z płodnością. Objawy: utrata apetytu, gorączka, apatia.
listerioza – Listerioza jest rzadką chorobą bakteryjną, która powoduje posocznicę u prosiąt, a może także powodować problemy z reprodukcją u macior. Listerioza nazywana jest również jako Listeria monocytogenes. Zakażone świnie padają po kilku dniach.
gruźlica – gruźlica świń jest dziś rzadkością, jest wynikiem zakażenia Mycobacterium avium. Powoduje powstawanie guzków w węzłach chłonnych okolicy szyi, co powoduje konfiskaty tusz w rzeźni.
mykoplazmowe zapalenie płuc – często występuje wśród świń i jest spowodowane przez bakterie z rodzaju Mycoplasma. Jest to poważna choroba, która może prowadzić do śmierci. Mykoplazmy mogą przenosić się z matki na prosię, a także z osobnika na osobnika. zapalenie płuc wywołane wyłącznie Mycoplasmą hyopneumonieae (MH) jest bardzo rzadkie. Najczęściej mówimy o enzootycznej bronchopneumonii lub syndromie oddechowym świń (SRD, PRDC). Oprócz MH, która odgrywa kluczową role, w PRDC biorą udział także inne bakterie tj. Streptococcus suis, Haemophilus parasuis, Pasterella multocida, Actinobacillus pleuroneumoniae oraz wirusy tj.: PRRS, grypa świń, cirkowirus, które znacznie zaostrzają przebieg choroby.
pastereloza – wywołana przez bakterie z rodzaju Pasteurella. Ta choroba jest groźna dla świń w każdym wieku, ale szczególnie niebezpieczna dla macior i małych prosiąt. Może prowadzić do śmierci
zakaźne zanikowe zapalenie nosa – obrzęk tkanki nozdrzy – choroba wywołana przez bakterie z rodzaju Bordetella. Choroba ma dwie postacie kliniczne: łagodny – infekcja lub podrażnienie występuje w ciągu 2 do 3 tygodni, potem ustępuje, cięższa postać powoduje stały stan zapalny u prosiąt ssących i tuczników, powodując atrofię tkanek i deformację nosa
kolibakterioza prosiąt i choroba obrzękowa – choroba bakteryjna wywołana przez Escherichia coli, która atakuje układ pokarmowy. Może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i śmierci. Najbardziej narażone są małe prosięta, które mogą umierać w ciągu kil
streptokokoza,
pleuropneumonia,
zespół zaburzeń oddechowych,
dyzenteria i spirochetoza,
rozrostowe zapalenie jelit i salmonelloza,
kolibakterioza prosiąt i choroba obrzękowa – choroba bakteryjna wywołana przez Escherichia coli, która atakuje układ pokarmowy
zakażenia gronkowcami oraz martwicowe zapalenie jelit u prosiąt,
tężec, chlomydioza, promienica.
Choroby pasożytnicze:
kokcydiozy – są to choroby wywołane przez pasożyty zwane kokcydiami,, które żyją w jelitach świń. Najczęstszymi typami są Eimeria i Isospora. Choroby te mogą być śmiertelne dla małych prosiąt, ale starsze świnie mogą przechodzić je bezobjawowo lub z objawami takimi jak biegunka.
toksoplazmozy – do zakażenia toksoplazmozą dochodzi zazwyczaj poprzez skażoną paszę lub wodę. Świnie mogą zarażać się tą chorobą od kotów. Objawy: biegunka, problemy z koordynacją, drgawki.
glistnica – do zarażenia glistą świńską dochodzi przez spożycie zabrudzonej ściółki, paszy lub odchodów. Glistnicę najczęściej obserwuje się u 3-6 miesięcznych młodych świń. Główne objawy to duszności, kaszel oraz ogólne osłabienie.
węgorczyca – Zarażenie larwą odbywa się przez skórę lub połknięcie. Larwy węgorka poprzez naczynia krwionośne i chłonne dostają się przez serce aż do płuc. Choroba ta objawia się miejscowymi wykwitami skórnymi oraz świądem i wypadaniem szczeciny.
świerzb
wszawica,
włośnica.
Choroby niezakaźne:
anemia,
wrodzona rozkroczność,
kanibalizm,
zespół stresu, niedoboru żywieniowego,
mykotoksykozy i wrzody żołądka.
Zapobieganie chorobom świń
Pamiętaj, że możesz zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób przez:
utrzymywanie czystości w chlewni,
mycie rąk i butów przed wejściem do chlewni,
unikanie kontaktu z chorymi świniami,
szczepienia świń przeciwko chorobom.
Leki na choroby świń
Istnieje wiele leków przeciwko chorobom świń. Pamiętaj, aby zawsze stosować się do instrukcji producenta i przechowywać leki w miejscu niedostępnym dla świń.