Zobuxa

Zobuxa wskazany jest do leczenia zakażeń bakteryjnych przewodu pokarmowego, układu oddechowego i moczowo-płciowego, skóry, zainfekowanych ran i zapalenia ucha zewnętrznego.

Jaki jest skład Zobuxa, jakie substancje zawiera?

Zobuxa, 100 mg; 150 mg, tabletki dla psów
Jedna tabletka zawiera:

Substancja czynna:
Dla tabletek 100 mg: Enrofloksacyna 100 mg
Dla tabletek 150 mg: Enrofloksacyna 150 mg

Substancje pomocnicze:
Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystaliczna
Powidon (K-30)
Kroskarmeloza sodowa
Krzemionka koloidalna bezwodna
Magnezu stearynian
Sztuczny aromat (wołowy)
Beżowa, okrągła, lekko nakrapiana tabletka z zaznaczoną linią podziału po obu stronach. Tabletka może być podzielona na dwie równe części.

Zobuxa, 15 mg, tabletki dla kotów i małych psów
Zobuxa, 50 mg, tabletki dla kotów i psów
Jedna tabletka zawiera:

Substancja czynna:
Dla tabletek 15 mg: Enrofloksacyna 15 mg
Beżowa, okrągła, lekko nakrapiana tabletka.
Dla tabletek 50 mg: Enrofloksacyna 50 mg
Beżowa, okrągła, lekko nakrapiana tabletka z zaznaczoną linią podziału po obu stronach. Tabletka może być podzielona na dwie równe części.

Substancje pomocnicze:
Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystaliczna
Powidon (K-30)
Kroskarmeloza sodowa
Krzemionka koloidalna bezwodna
Magnezu stearynian
Sztuczny aromat (wołowy)

Dawkowanie preparatu Zobuxa – jak stosować ten lek?

Podanie doustne
Dawka wynosi 5 mg enrofloksacyny na kg masy ciała, raz dziennie.
Dla tabletek 100 mg: odpowiada to 1 tabletce na 20 kg masy ciała.
Dla tabletek 150 mg: odpowiada to 1 tabletce na 30 kg masy ciała.
Dla tabletek 15 mg: odpowiada to 1 tabletce na 3 kg masy ciała.
Dla tabletek 50 mg: odpowiada to 1 tabletce na 10 kg masy ciała.

Tabletki mogą być podawane bezpośrednio lub z pokarmem.
Leczenie trwa zazwyczaj przez 5-10 kolejnych dni.
Nie należy przekraczać zalecanej dawki.

Jeśli nie zaobserwowano poprawy, zaleca się ponowną ocenę zastosowanego leczenia. Zazwyczaj zaleca się ponowną ocenę zastosowanego leczenia, jeśli nie zaobserwuje się poprawy stanu klinicznego w ciągu 3 dni.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Brak.

Przeciwwskazania

–

Działania niepożądane

W bardzo rzadkich przypadkach mogą wystąpić objawy nadwrażliwości (skórne reakcje alergiczne, anafilaksja). W takich przypadkach należy przerwać podawanie produktu i zastosować leczenie objawowe.

Zobuxa, 100 mg; 150 mg, tabletki dla psów
W bardzo rzadkich przypadkach można zaobserwować wystąpienie zmian w chrząstce stawowej u rosnących szczeniąt (patrz punkt 5 „Przeciwwskazania”). W rzadkich przypadkach obserwowane są wymioty i brak łaknienia.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane),
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt),
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt),
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt),
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.

Zobuxa, 15 mg, tabletki dla kotów i małych psów
Zobuxa, 50 mg, tabletki dla kotów i psów
Koty:
W rzadkich przypadkach po podaniu produktu mogą pojawić się łagodne objawy żołądkowo-jelitowe (biegunka i wymioty).

Psy:
W bardzo rzadkich przypadkach można zaobserwować wystąpienie zmian w chrząstce stawowej u rosnących szczeniąt (patrz punkt 5 „Przeciwwskazania”).
W rzadkich przypadkach obserwowane są wymioty i brak łaknienia.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane),
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt),
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt),
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt),
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt, włączając pojedyncze raporty).

W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.

Okres(-y) karencji

Nie dotyczy.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

–

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Podczas stosowania produktu należy uwzględniać oficjalne i lokalne wytyczne dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Fluorochinolony należy zachować do leczenia chorób wywołanych przez drobnoustroje, które bądź słabo zareagowały lub oczekuje się, że słabo zareagują na leczenie antybiotykami innych grup.
Zawsze, gdy jest to możliwe, fluorochinolony należy stosować na podstawie wyników badań wrażliwości.
Stosowanie produktu niezgodnie z instrukcjami zawartymi w ulotce informacyjnej może prowadzić do wzrostu oporności bakterii na fluorochinolony oraz zmniejszyć skuteczność leczenia innymi chinolonami ze względu na możliwą oporność krzyżową.
U psów (w przypadku Zobuxa, 100 mg; 150 mg) lub psów i kotów (w przypadku Zobuxa, 15 mg; 50 mg) z poważnymi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby produkt należy stosować ze szczególną ostrożnością.
Ropne zapalenie skóry występuje najczęściej jako schorzenie wtórne. Zaleca się ustalenie pierwotnej przyczyny choroby i przeprowadzenie odpowiedniego leczenia.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Zobuxa zwierzętom

Osoby o znanej nadwrażliwości na (fluoro)chinolony powinny unikać jakiegokolwiek kontaktu z produktem leczniczym weterynaryjnym.
Po przypadkowym połknięciu, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną.
Umyć ręce po użyciu produktu.
W przypadku kontaktu z oczami, natychmiast przemyć je dużą ilością wody.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Badania na zwierzętach laboratoryjnych (szczur, szynszyla) nie wykazały działania teratogennego, toksycznego dla płodu czy szkodliwego dla samicy. Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Enrofloksacyna przenika do mleka matki, z tego względu nie zaleca się stosowania produktu w czasie laktacji.

Interakcje Zobuxa z innymi produktami

Jednoczesne stosowanie fluniksyny powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarza weterynarii, ponieważ interakcje między tymi dwoma produktami leczniczymi mogą prowadzić do działań niepożądanych związanych ze zwolnioną eliminacją.
Jednoczesne stosowanie fluniksyny powinno odbywać się pod kontrolą lekarza weterynarii, ponieważ interakcje między tymi dwoma produktami leczniczymi mogą prowadzić do działań niepożądanych związanych ze zwolnioną eliminacją.
Jednoczesne stosowanie teofiliny powinno być uważnie monitorowane, ponieważ poziom teofiliny w osoczu może wzrastać.
Jednoczesne stosowanie substancji zawierających magnez i aluminium (takich jak leki zobojętniające kwasy lub sukralfat) może zmniejszać wchłanianie enrofloksacyny. Leki te należy podawać w odstępie dwóch godzin.
Nie stosować jednocześnie z tetracyklinami, fenikolami lub makrolidami ze względu na możliwe działania antagonistyczne.
Nie stosować jednocześnie z niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi, ponieważ mogą wystąpić drgawki.

Przedawkowanie

Przedawkowanie może spowodować wymioty oraz reakcje ze strony układu nerwowego (drżenie mięśni, utrata koordynacji i drgawki), mogące wymagać przerwania leczenia.
Ze względu na brak znanej odtrutki, należy zastosować metody usuwania leku z organizmu i leczenie objawowe.

Jeśli zaistnieje taka konieczność, w celu zmniejszenia wchłaniania enrofloksacyny można zastosować leki zobojętniające zawierające aluminium lub magnez albo węgiel aktywny.
Według danych literaturowych, takie objawy przedawkowania enrofloksacyny u psów, jak brak apetytu i zaburzenia żołądkowo-jelitowe, obserwowano po podawaniu przez dwa tygodnie dawki 10-krotnie przekraczającej dawkę zalecaną. Nie zaobserwowano nietolerancji leku u psów, którym podawano przez miesiąc dawkę 5-krotnie przekraczającą dawkę zalecaną.

Nie przekraczać zalecanej dawki. W przypadku przedawkowania mogą wystąpić wymioty, biegunka i zmiany w funkcjonowaniu ośrodkowego układu nerwowego/zmiany w zachowaniu; objawy te ustąpią po wznowieniu prawidłowego dawkowania.

Zobuxa, 15 mg, tabletki dla kotów i małych psów
Zobuxa, 50 mg, tabletki dla kotów i psów
U kotów, w przypadku przekroczenia zalecanej dawki, może wystąpić toksyczne działanie na siatkówkę oka, obejmujące ślepotę.
W badaniach laboratoryjnych, przy podawaniu kotom dawki 20 mg/kg zaobserwowano objawy niepożądane związane z funkcjonowaniem wzroku. U kotów, toksyczne działanie produktu na siatkówkę oka wynikające z przedawkowania, może prowadzić do nieodwracalnej ślepoty.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Nie dotyczy.

Ulotka Zobuxa – do pobrania pełna wersja ulotki

Zobuxa – tabletki dla psów

Zobuxa – tabletki dla kotów i małych psów

Zobuxa – tabletki dla kotów i psów

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy

Zobuxa – tabletki dla psów

Zobuxa – tabletki dla kotów i małych psów

Zobuxa – tabletki dla kotów i psów