BelaFer

BelaFer wskazny jest do leczenia niedoborów żelaza i niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza.
Profilaktyka niedokrwistości spowodowanej niedoborem żelaza u prosiąt.

Jaki jest skład BelaFer, jakie substancje zawiera?

Każdy ml zawiera:
Substancja czynna:
Żelazo (III) jako kompleks żelaza (III) wodorotlenku z dekstranem 100 mg.

Substancje pomocnicze:
Metylu parahydroksybenzoesan sodowy 1,05 mg.
Propylu parahydroksybenzoesan sodowy 0,16 mg.

Dawkowanie preparatu BelaFer – jak stosować ten lek?

Do podawania domięśniowego lub podskórnego u prosiąt, świń i cieląt.
Do podawania domięśniowego u źrebiąt, owiec, kóz, bydła, koni i psów.

Prosięta:
100 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada 1 ml produktu na kg masy ciała.
Profilaktycznie pojedyncza iniekcja pomiędzy 1. a 3. dniem życia. Zaleca się podanie drugiej iniekcji w 3. tygodniu życia prosięcia.

Cielęta, źrebięta:
10–30 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada 0,1–0,3 ml produktu na kg masy ciała.

Świnie:
2 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada 0,2 ml produktu na 10 kg masy ciała.

Owce, kozy:
2 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada 0,2 ml produktu na 10 kg masy ciała.

Bydło:
1 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada
1 ml produktu na 100 kg masy ciała.

Psy:
1–2 mg żelaza III/kg m.c., co odpowiada 0,1–0,2 ml produktu na 10 kg masy ciała.
U psów po wstępnym leczeniu pozajelitowym należy zastosować leczenie doustne.

Podanie pojedyncze.
W razie konieczności drugą iniekcję można podać 8–10 dni po pierwszej.
W jednym miejscu iniekcji nie wolno wstrzykiwać więcej niż 10 ml produktu leczniczego weterynaryjnego.
W przypadku jednoczesnego leczenia grup zwierząt należy użyć strzykawki wielodawkowej, aby uniknąć nadmiernego nakłuwania korka.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Nie dotyczy.

Przeciwwskazania

Nie stosować u zwierząt z chorobami zakaźnymi, zwłaszcza biegunką.
Nie podawać prosiętom z podejrzeniem niedoboru witaminy E i/lub selenu.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Działania niepożądane

W bardzo rzadkich przypadkach iniekcje kompleksu żelaza z dekstranem mogą spowodować nadwrażliwość lub nawet reakcje anafilaktyczne, które w poszczególnych przypadkach mogą być ciężkie lub prowadzić do śmierci. U nowo urodzonych prosiąt niedobór witaminy E i selenu uznawany jest za szczególny czynnik ryzyka.
U koni występują reakcje idiosynkratyczne, czasem prowadzące do śmierci.

Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działania niepożądane)
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt włączając pojedyncze raporty).

W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.

Można również zgłosić działania niepożądane poprzez krajowy system raportowania (www.urpl.gov.pl).

Okres(-y) karencji

Koń, bydło, świnia, owca, koza:
Tkanki jadalne: zero dni.

Bydło, owca, koza:
Mleko: zero dni.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Niedokrwistość spowodowana niedoborem żelaza u koni (źrebiąt) jest bardzo rzadka, ponieważ dostępność żelaza w typowej diecie jest zwykle wystarczająca, a konie mają wrodzoną zdolność do gromadzenia żelaza. Jednakże niedobór żelaza może wystąpić u młodych źrebiąt karmionych przez klacze. Może on być spowodowany przez ograniczone przechowywanie żelaza w organizmie, zwiększone zapotrzebowanie na żelazo w wyniku szybkiego wzrostu lub niskiego stężenia żelaza w mleku klaczy. Chociaż u koni preferuje się suplementację doustną, w przypadku znacznego wpływu na stan ogólny, jadłowstrętu lub zaburzeń wchłaniania w jelitach konieczna może być suplementacja pozajelitowa. Szczególne wysiłki i doświadczenie są niezbędne do rozpoznania niedoboru żelaza u koni za pomocą odpowiednich badań diagnostycznych.

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

W jednym miejscu iniekcji nie wolno wstrzykiwać więcej niż 10 ml produktu.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających BelaFer zwierzętom

Osoby o znanej nadwrażliwości na kompleks wodorotlenku żelaza (III) z dekstranem lub na którąkolwiek substancję pomocniczą nie powinny podawać tego produktu leczniczego weterynaryjnego.
Unikać kontaktu ze skórą, błonami śluzowymi i oczami.
Po przypadkowym rozlaniu na skórę lub po dostaniu się do oczu należy dokładnie przemyć wodą.
Umyć ręce po użyciu.
U osób o znanej nadwrażliwości kompleks żelaza z dekstranem może doprowadzić do reakcji anafilaktycznych po iniekcji.
Aby uniknąć przypadkowej samoiniekcji, produkt należy podawać z zachowaniem ostrożności.
Po przypadkowej samoiniekcji należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Nie dotyczy.

Interakcje BelaFer z innymi produktami

Może dojść do zmniejszenia wchłaniania żelaza podawanego jednocześnie drogą doustną. Patrz także punkt „Główne niezgodności farmaceutyczne”.

Przedawkowanie

Po przedawkowaniu mogą wystąpić zaburzenia żołądkowo-jelitowe, a także niewydolność serca lub niewydolność krążeniowa.
Duże ilości żelaza podane w iniekcji mogą doprowadzić do przepełnienia żelazem ważnych komórek układu odpornościowego, co z kolei może doprowadzić do ograniczenia funkcji immunologicznych.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

Ulotka BelaFer – do pobrania pełna wersja ulotki

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy