Tyljet to produkt do leczenia określonych chorób zakaźnych (podanych poniżej) wywoływanych przez drobnoustroje wrażliwe na tylozynę.
Bydło (dorosłe):
– Infekcje dróg oddechowych, zapalenie macicy wywoływane przez drobnoustroje Gram-dodatnie, zapalenie wymienia wywoływane przez Streptococcus spp., Staphylococcus spp. i nekrobacyloza międzypalcowa, tj. panaritium lub zanokcica.
Cielęta:
– Infekcje układu oddechowego i nekrobacyloza.
Świnie:
– Enzootyczne zapalenie płuc, krwotoczne zapalenie jelit, różyca i zapalenie macicy.
– Zapalenie stawów wywoływane przez Mycoplasma spp. i Staphylococcus spp.
Owce i kozy:
Infekcje układu oddechowego, zapalenie macicy wywoływane przez mikroorganizmy Gram-dodatnie, zapalenie wymienia wywoływane przez mikroorganizmy Gram-dodatnie lub Mycoplasma spp.
Więcej informacji na temat leku Tyljet:
- Jaki jest skład Tyljet, jakie substancje zawiera?
- Dawkowanie preparatu Tyljet - jak stosować ten lek?
- Zalecenia dla prawidłowego podania
- Przeciwwskazania
- Działania niepożądane
- Okres(-y) karencji
- Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
- Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt
- Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tyljet zwierzętom
- Ciąża, laktacja lub nieśność
- Interakcje Tyljet z innymi produktami
- Przedawkowanie - zastosowanie zbyt dużej dawki
- Główne niezgodności farmaceutyczne
- Ulotka leku - do pobrania pełna wersja ulotki informacyjnej
- Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) - dokumentacja dla weterynarzy
- Opinie o leku - zapoznaj się z doświadczeniami innych właściceli zwierząt / napisz własną opinię (forum)
Jaki jest skład Tyljet, jakie substancje zawiera?
1 ml Tyljet zawiera:
Substancja czynna: Tylozyna 200 000 j.m. (co odpowiada około 200 mg).
Substancja pomocnicza: Alkohol benzylowy (E1519) 0,04 ml.
Żółty, klarowny roztwór.
Dawkowanie preparatu Tyljet – jak stosować ten lek?
Do podawania domięśniowego lub, tylko u bydła, powolnych iniekcji dożylnych.
Bydło:
5-10 mg tylozyny/kg masy ciała na dobę przez 3 dni (2,5 do 5 ml roztworu do wstrzykiwań na 100 kg masy ciała). Maksymalna objętość wstrzyknięcia w jedno miejsce podania nie powinna przekraczać 15 ml.
Owce i kozy:
10 mg tylozyny/kg masy ciała na dobę przez 3 dni (5 ml roztworu do wstrzykiwań na 100 kg masy ciała).
W przypadku owiec o masie ciała powyżej 50 kg, dawkę należy rozdzielić na dwa miejsca podania (maksymalnie 2,5 ml objętości na jedno miejsce wstrzyknięcia).
Świnie:
5-10 mg tylozyny/kg masy ciała na dobę przez 3 dni (2,5 do 5 ml roztworu do wstrzykiwań na 100 kg masy ciała).
U świń nie podawać więcej niż 5 ml w jedno miejsce podania.
W celu zapewnienia prawidłowego dawkowania należy jak najdokładniej określić masę ciała, aby uniknąć podania zbyt niskiej dawki.
Korek nie powinien być przekłuwany więcej niż 20 razy. W przeciwnym razie zaleca się stosowanie strzykawki wielodawkowej.
Zalecenia dla prawidłowego podania
–
Przeciwwskazania
Nie stosować u koni i innych koniowatych.
Podanie domięśniowe może być śmiertelne u kurcząt i indyków.
Nie stosować w przypadkach nadwrażliwości na tylozynę, inne makrolidy lub na dowolną substancję pomocniczą.
Działania niepożądane
Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości.
W miejscu iniekcji mogą pojawić się przebarwienia, utrzymujące się do 21 dni po podaniu.
W bardzo rzadkich przypadkach obserwowano:
– obrzęk/stan zapalny w miejscu iniekcji,
– obrzęk sromu u bydła,
– obrzęk błony śluzowej odbytnicy, częściowe wypadnięcie odbytu, rumień i świąd u świń,
– wstrząs anafilaktyczny i śmierć.
Częstotliwość występowania działań niepożądanych przedstawia się zgodnie z poniższą regułą:
– bardzo często (więcej niż 1 na 10 leczonych zwierząt wykazujących działanie(a) niepożądane)
– często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 100 leczonych zwierząt)
– niezbyt często (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 1000 leczonych zwierząt)
– rzadko (więcej niż 1, ale mniej niż 10 na 10000 leczonych zwierząt)
– bardzo rzadko (mniej niż 1 na 10000 leczonych zwierząt włączając pojedyncze raporty).
W razie zaobserwowania działań niepożądanych, również niewymienionych w ulotce informacyjnej, lub w przypadku podejrzenia braku działania produktu, poinformuj o tym lekarza weterynarii.
Okres(-y) karencji
koza – mleko – 108 godzin
bydło – tkanki jadalne – 28 dni
bydło – mleko – 108 godzin
owca – tkanki jadalne – 42 dni
owca – mleko – 108 godzin
świnia – tkanki jadalne – 16 dni
koza – tkanki jadalne – 42 dni.
Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt
Brak.
Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt
Ze względu na możliwą zmienność (czas, położenie geograficzne) wrażliwości bakterii na tylozynę zaleca się pobieranie próbek bakteriologicznych i oznaczanie wrażliwości.
Podczas stosowania produktu należy wziąć pod uwagę oficjalne, krajowe i lokalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.
Stosowanie produktu niezgodnie z instrukcjami zamieszczonymi w ChPLW może zwiększać rozpowszechnienie bakterii opornych na tylozynę oraz może zmniejszyć skuteczność leczenia za pomocą innych antybiotyków makrolidowych w związku z możliwością wystąpienia oporności krzyżowej.
Dane dotyczące skuteczności nie potwierdzają stosowania tylozyny do leczenia zapalenia gruczołu mlekowego u bydła wywoływanego przez Mycoplasma spp.
U europejskich szczepów Brachyspira hyodysenteriae wykazano wysoki wskaźnik oporności in vitro, co sugeruje, że produkt może nie być wystarczająco skuteczny w leczeniu dyzenterii świń.
W przypadku konieczności wykonania wielokrotnych iniekcji, do każdego podania należy wybrać
inne miejsce.
Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tyljet zwierzętom
Należy zachować ostrożność celem uniknięcia przypadkowej samoiniekcji.
Po przypadkowej samoiniekcji, należy niezwłocznie zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi ulotkę informacyjną lub opakowanie.
Tylozyna może powodować podrażnienie. Po przypadkowym kontakcie ze skórą, należy ją dokładnie umyć wodą z mydłem. Po przypadkowym dostaniu się do oka, należy je przepłukać dużą ilością czystej, bieżącej wody.
Po użyciu umyć ręce.
Makrolidy, takie jak tylozyna, mogą wywołać reakcję nadwrażliwości (alergię) po iniekcji, wdychaniu, połknięciu lub kontakcie ze skórą lub oczami. Nadwrażliwość na tylozynę może prowadzić do krzyżowych reakcji na inne makrolidy i odwrotnie. Sporadycznie reakcje alergiczne na te substancje mogą być poważne i z tego względu należy unikać bezpośredniego kontaktu.
Nie należy pracować z produktem, w przypadku uczulenia na składniki w nim zawarte.
W przypadku pojawienia się po narażeniu na działanie produktu objawów takich jak wysypka skórna, należy zwrócić się o pomoc lekarską oraz przedstawić lekarzowi to ostrzeżenie. Obrzęk twarzy, ust lub oczu czy też trudności w oddychaniu są bardziej poważnymi objawami i wymagają natychmiastowej pomocy lekarskiej.
Ciąża, laktacja lub nieśność
Badania na zwierzętach laboratoryjnych nie wykazały dowodów na działanie teratogenne czy fetotoksyczne, ani wpływu na płodność zwierząt.
Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży i laktacji nie zostało określone.
Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikającego ze stosowania produktu.
Interakcje Tyljet z innymi produktami
Nieznane.
Przedawkowanie
U świń i cieląt po podaniu domięśniowym w dawce 30 mg/ kg na dobę przez 5 kolejnych dni nie obserwowano żadnych działań niepożądanych.
Główne niezgodności farmaceutyczne
Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.
Ulotka Tyljet – do pobrania pełna wersja ulotki
Tyljet – Roztwór do wstrzykiwań
Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy
Tyljet – Roztwór do wstrzykiwań
Opinie, forum - zapoznaj się z doświadczeniami innych właścicieli zwierząt
Stosujesz Tyljet u swojego pupila? Zachęcamy do podzielenia się opinią na jego temat na forum. Nie musisz się rejestrować, na poniższym formularzu wystarczy wpisanie nazwy użytkownika/pseudonimu.
Opisując doświadczenia na temat preparatu podawanemu zwierzęciu, możesz pomóc innym właścicielom zwierząt tych samych gatunków.