Vetahepar

Vetahepar to produkt stosowany w przypadku niestrawności, zaburzenia trawienia i upośledzenie procesów wydzielniczych wątroby, trzustki i gruczołów błony śluzowej przewodu pokarmowego. Jako lek wspomagający w leczeniu ketozy, w stanach rekonwalescencji.

Bydło, owce – niestrawności pierwotne pojawiające się w następstwie błędów żywieniowych np. przy skarmianiu nadmiarem łatwostrawnych węglowodanów (kwasica żwacza), czy też zanieczyszczoną lub zepsutą paszą oraz w skutek nagłej zmiany diety,
– niestrawności wtórne towarzyszące chorobom układu pokarmowego oraz zabiegom w obrębie jamy brzusznej,
– przy zaburzeniach procesów trawienia związanych z ketozą, hipomagnezemią i stłuszczeniem wątroby (fat mobilisation syndrome),
– stany chorobowe (zatrucia), toksemia (u owiec także poporodowa) przebiegające z upośledzeniem funkcji wątroby,
– niewydolność wątroby i trzustki;

Konie – morzyska (kolki) przebiegające z atonią przewodu pokarmowego i obstrukcjami (wzdęcia jelit, brak pasażu treści w jelicie ślepym i pokładach okrężnicy dużej, zaleganie kału),
– przeładowanie przewodu pokarmowego i upośledzenie procesów trawiennych po przekarmieniu oraz dużych wysiękach,
– zaburzenia i upośledzenie funkcji wątroby:
1. toksemia
2. stany rekonwalescencji po ciężkich schorzeniach kolkowych (ostre stany zapalne, niedrożności kałowe jelit cienkich)
3. po ostrych chorobach zakaźnych i zabiegach chirurgicznych
4. przy nieżytach przewodu pokarmowego oraz niewydolności wątroby i trzustki;

Świnie – niestrawności związane z upośledzeniem lub brakiem apetytu (anoreksja),
– przewlekłe nieżyty i atonia przewodu pokarmowego z zaparciami (także u świń ciężarnych i po porodzie),
– zatrucia pokarmowe, enteritidis (kolibakteriozy) w połączeniu z antybiotykami,
– niewydolność wątroby i trzustki;

Psy – zaburzenia trawienia różnego tła ze znacznym ograniczeniem apetytu,
– zaparcia w następstwie atonii przewodu pokarmowego,
– zaburzenia procesów wydzielniczych wątroby i trzustki.

Jaki jest skład Vetahepar, jakie substancje zawiera?

Vetahepar zawiera substancję czynną: Menbuton w ilości 100 mg/ml.

Substancje pomocnicze
Disodu edetynian
Sodu siarczyn, bezwodny
Monoetanoloamina
Alkohol benzylowy
10% roztwór kwasu solnego (do ustalenia pH)
Woda do wstrzykiwań

Dawkowanie preparatu Vetahepar – jak stosować ten lek?

Zalecana dawka 5-10 mg menbutonu na kg m.c. co odpowiada 1 ml produktu na 10-20 kg m.c. Vetahepar podaje się w zależności od gatunku domięśniowo w głębokiej iniekcji lub dożylnie w dawce:
Bydło – 20-50 ml i.m. lub i.v.
Cielęta -5-15 ml i.m. lub i.v.
Owce – 5-6 ml i.m. lub i.v.
Konie -20-30 ml i.v.
Świnie – 10-20 ml i.m.
Prosięta -1-2 ml i.m.
Psy – 0,1 ml na kg m.c. i.m. lub i.v.

Nie podawać produktu w jedno miejsce w ilości większej niż 20 ml bydłu, 10 ml świniom i cielętom oraz 5 ml owcom.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Produkt podaje się jednokrotnie. W ciężkich przypadkach dawkę leku podać ponownie w odstępie 24- 48 godzin.
U koni wyłącznym sposobem podania leku jest powolny wlew dożylny (nie krócej niż 1 minutę).

Przeciwwskazania

Ostre zapalenie trzustki, ciężkie zapalenie wątroby, niedrożności dróg żółciowych (żółtaczka mechaniczna), niedrożności mechaniczne jelit (wgłobienia, omotania), niewydolność serca.
Nie stosować u kotów.
Nie stosować u zwierząt z gorączką.

Działania niepożądane

–

Okres(-y) karencji

Bydło, konie, owce, świnie: tkanki jadalne – zero dni;
mleko-zero dni.

Psy – nie dotyczy.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Brak.