Tilmi-kel 300

Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaTylmikozyna
Postać farmaceutycznaRoztwór do wstrzykiwań
Podmiot odpowiedzialnyKela Laboratoria N.V.
Kod ATCQJ01FA91
ProceduraDCP
KategorieLeki dla bydła, Leki dla owiec, T

Tilmi-kel 300 to produkt stosowany u następujących gatunków zwierząt:

Bydło
Leczenie chorób dróg oddechowych bydła wywołanych przez Mannheimia haemolytica i Pasteurella multocida.
Leczenie zakaźnego, martwicowego zapalenia skóry szpary międzyracicowej.

Owce
Leczenie infekcji dróg oddechowych wywołanych przez Mannheimia haemolytica i Pasteurella multocida.
Leczenie zakaźnego zapalenia skóry szpary międzyracicowej u owiec wywołanego przez Dichelobacter nodosus i Fusobacterium necrophorum.
Leczenie ostrego zapalenia wymienia u owiec wywołanego przez Staphylococcus aureus i Mycoplasma agalactiae.

Jaki jest skład Tilmi-kel 300, jakie substancje zawiera?

1 ml Tilmi-kel 300 zawiera:
Substancja czynna:
Tylmikozyna 300 mg.

Aktualnie dostępne leki weterynaryjne z tymi samymi substancjami czynnymi

Legenda:

  • Te same substancje czynne - zawiera dokładnie te same substancje czynne
  • Zawiera dodatkowe substancje czynne - ma wszystkie substancje czynne z bazowego preparatu + dodatkowe (oznaczone +)
  • Częściowe podobieństwo - ma tylko część substancji czynnych z bazowego preparatu

Ważne: Leki weterynaryjne o tych samych substancjach czynnych mogą znacząco różnić się między sobą pod względem:

  • Dawkowania i stężenia substancji czynnych
  • Gatunków docelowych (psy, koty, konie, bydło itp.)
  • Substancji pomocniczych i składu preparatu
  • Formy farmaceutycznej (tabletki, zawiesina, iniekcje, spot-on itp.)
  • Wskazań, przeciwwskazań i ostrzeżeń
  • Okresu karencji (dla zwierząt gospodarskich)
  • Producenta i procesu wytwarzania
  • Ceny i dostępności
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku weterynaryjnego zawsze skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Nie zastępuj przepisanego leku innym bez konsultacji ze specjalistą. Nie podawaj zwierzętom leków przeznaczonych dla ludzi. Widżet wyświetla maksymalnie 10 podobnych preparatów, może być ich więcej.

Dawkowanie preparatu Tilmi-kel 300 – jak stosować ten lek?

WYŁĄCZNIE DO WSTRZYKNIĘĆ PODSKÓRNYCH.
Podawać 10 mg tylmikozyny na 1 kg masy ciała (co odpowiada 1 ml produktu Tilmi-kel na 30 kg masy ciała).

Bydło:
Sposób podania:
Pobrać właściwą dawkę z fiolki i zdjąć igłę ze strzykawki, pozostawiając igłę w fiolce. W przypadku podawania leku grupie zwierząt igłę należy pozostawić w fiolce do pobierania kolejnych dawek. Unieruchomić zwierzę i wkłuć podskórnie osobną igłę w miejscu wstrzyknięcia, najlepiej w fałd skórny klatki piersiowej za łopatką. Przymocować strzykawkę do igły i wstrzyknąć lek w podstawę fałdu skórnego. Nie wstrzykiwać większych dawek niż 20 ml w jedno miejsce.

Owce:
Sposób podania:
W celu uniknięcia przedawkowania u jagniąt, ważne jest ich dokładne zważenie. Zastosowanie strzykawek o pojemności 2 ml lub mniejszej ułatwia dokładne dawkowanie leku.
Pobrać właściwą dawkę z fiolki i zdjąć igłę ze strzykawki, pozostawiając igłę w fiolce. Unieruchomić owcę opierając się o nią własnym ciałem i wkłuć osobną igłę podskórnie w miejsce wstrzyknięcia, czyli w fałd skórny klatki piersiowej za łopatką. Przymocować strzykawkę do igły i wstrzyknąć lek w podstawę fałdu skórnego. Nie wstrzykiwać większych dawek niż 2 ml w jedno miejsce.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Podczas stosowania produktu należy uwzględnić oficjalne, krajowe i regionalne wytyczne dotyczące stosowania antybiotyków.
W celu zapobiegania samoiniekcji, nie należy używać autostrzykawek.
Jeśli to możliwe, stosowanie produktu należy opierać na badaniu wrażliwości.
W przypadku braku poprawy po upływie 48 godzin, należy potwierdzić diagnozę.
Unikać wprowadzania zanieczyszczeń do zawartości fiolki podczas iniekcji.Nie stosować produktu Tilmi-kel w przypadku zaobserwowania cząstek obcych i/lub nieprawidłowego wyglądu fizycznego.

Przeciwwskazania

Nie podawać dożylnie.
Nie podawać domięśniowo.
Nie podawać jagniętom o wadze poniżej 15 kg.
Nie podawać ssakom z rzędu naczelnych.
Nie podawać świniom.
Nie podawać koniom ani osłom.
Nie podawać kozom.
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Działania niepożądane

Sporadycznie może wystąpić obrzęk tkanek miękkich w okolicy wstrzyknięcia, który ustępuje w ciągu 5-8 dni. W rzadkich przypadkach obserwowano pokładanie, brak koordynacji i drgawki.
Po jednym podaniu dożylnym dawki 5 mg/kg masy ciała oraz po podskórnym podawaniu dawek 150 mg/kg masy ciała w odstępach 72-godzinnych obserwowano upadki bydła. U świń śmierć obserwowano po domięśniowym podaniu dawki 20 mg/kg masy ciała. Upadki owiec następowały po podaniu dożylnym pojedynczej dawki 7,5 mg/kg masy ciała.
W przypadku zaobserwowania jakichkolwiek poważnych objawów lub innych objawów niewymienionych w ulotce informacyjnej, poinformuj o nich lekarza weterynarii.

Okres(-y) karencji

Bydło:
Tkanki jadalne: 70 dni
Mleko: 36 dni
W przypadku podawania leku bydłu w okresie zasuszenia lub ciężarnym, mlecznym jałówkom mleko nie powinno być spożywane przez ludzi przez 36 dni po ocieleniu.

Owce:
Tkanki jadalne: 42 dni
Mleko: 18 dni
W przypadku podawania leku owcom w okresie zasuszenia lub ciężarnym owcom mleko nie powinno być spożywane przez ludzi przez 18 dni po wykoceniu.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Nie podawać dożylnie. Podanie dożylne bydłu i owcom powodowało śmierć zwierząt.
Nie podawać domięśniowo.
Nie podawać koniom, osłom, świniom, kozom ani ssakom z rzędu naczelnych. Wstrzykiwanie produktu kozom i świniom powodowało śmierć zwierząt.
Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną lub na dowolną substancję pomocniczą.

Owce
Badania kliniczne nie wykazały bakteriologicznego wyleczenia u owiec z ostrym zapaleniem wymienia wywołanym przez Staphylococcus aureus i Mycoplasma agalactiae.
Nie podawać jagniętom o wadze poniżej 15 kg ze względu na ryzyko toksyczności związanej z przedawkowaniem.

Reklama

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Tilmi-kel 300 zwierzętom

ZANOTOWANO PRZYPADKI ŚMIERTELNE ZWIĄZANE Z WSTRZYKNIĘCIEM TYLMIKOZYNY CZŁOWIEKOWI.

T0oksyczność dotyczy układu krążenia i może być wywoływana zablokowaniem kanału wapniowego. Dożylne podanie chlorku wapnia należy rozważyć wyłącznie w przypadku potwierdzenia narażenia na działanie tylmikozyny. W badaniach przeprowadzonych u psów stwierdzono działanie inotropowe ujemne tylmikozyny prowadzące do częstoskurczu oraz obniżenia systemowego ciśnienia tętniczego i ciśnienia tętna.

NIE PODAWAĆ ADRENALINY ANI LEKÓW BLOKUJĄCYCH RECEPTORY BETA-ADRENERGICZNE, NP. PROPRANOLOLU.

U świń ryzyko śmierci w wyniku podania tylmikozyny wzrasta po podaniu adrenaliny. U psów wykazano korzystny wpływ chlorku wapnia podanego dożylnie na stan inotropowy lewej komory oraz poprawę ciśnienia tętniczego i częstoskurczu. Dane przedkliniczne i sporadyczne przypadki kliniczne sugerują, że wlew chlorku wapnia może częściowo przeciwdziałać zmianom ciśnienia tętniczego krwi i tętna u ludzi wywołanym przez tylmikozynę. Można również rozważyć podanie dobutaminy ze względu na dodatnie działanie inotropowe, mimo braku wpływu na częstoskurcz. Tylmikozyna utrzymuje się w tkankach przez kilka dni oraz wymaga ścisłego monitorowania układu krążenia, a także zastosowania leczenia wspomagającego. Zaleca się, aby lekarze prowadzący pacjentów narażonych na działanie tego związku konsultowali leczenie z Krajowym Centrum Informacji Toksykologicznej: +48 42 657 99 00; +48 42 631 47 67.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Bezpieczeństwo produktu leczniczego weterynaryjnego stosowanego w czasie ciąży nie zostało określone.
Do stosowania jedynie po dokonaniu przez lekarza weterynarii oceny bilansu korzyści/ryzyka wynikających ze stosowania produktu.

Interakcje Tilmi-kel 300 z innymi produktami

U niektórych gatunków obserwowano interakcje pomiędzy makrolidami i jonoforami.

Przedawkowanie

U bydła nie stwierdzono upadków po podaniu trzech iniekcji podskórnych w dawkach 10, 30 i 50 mg/kg masy ciała w odstępach 72 godzin. Zgodnie z oczekiwaniami, w miejscu wstrzyknięcia zaobserwowano obrzęk. Jedyną zmianą obserwowaną w badaniu sekcyjnym była martwica mięśnia sercowego w grupie otrzymującej dawkę 50 mg/kg masy ciała.
Dawki 150 mg/kg masy ciała podawane podskórnie w odstępach 72 godzin powodowały śmierć. Obserwowano obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, natomiast jedyną zmianą obserwowaną w badaniu sekcyjnym była nieznaczna martwica mięśnia sercowego. Inne obserwowane objawy obejmowały: trudności w poruszaniu, zmniejszony apetyt i częstoskurcz.
U owiec podanie pojedynczej dawki (ok. 30 mg/kg masy ciała) może wywoływać nieznacznie przyspieszony oddech. Wyższe dawki (150 mg/kg masy ciała) wywoływały ataksję, letarg oraz niemożność uniesienia głowy.
Upadki były obserwowane po podaniu pojedynczej dawki dożylnej 5 mg/kg masy ciała u bydła oraz dawki 7,5 mg/kg masy ciała u owiec.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Ponieważ nie wykonywano badań dotyczących zgodności, tego produktu leczniczego weterynaryjnego nie wolno mieszać z innymi produktami leczniczymi weterynaryjnymi.

Ulotka Tilmi-kel 300 – do pobrania pełna wersja ulotki

Tilmi-kel 300 - 300 mg/ml, Roztwór do wstrzykiwań (Tilmicosinum)

Tilmi-kel 300 – Roztwór do wstrzykiwań

Reklama

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy

Tilmi-kel 300 - 300 mg/ml, Roztwór do wstrzykiwań (Tilmicosinum)

Tilmi-kel 300 – Roztwór do wstrzykiwań

Opinie, forum - zapoznaj się z doświadczeniami innych właścicieli zwierząt

Stosujesz Tilmi-kel 300 u swojego pupila? Zachęcamy do podzielenia się opinią na jego temat na forum. Nie musisz się rejestrować, na poniższym formularzu wystarczy wpisanie nazwy użytkownika/pseudonimu.

Opisując doświadczenia na temat preparatu podawanemu zwierzęciu, możesz pomóc innym właścicielom zwierząt tych samych gatunków.

Reklama

Dodaj komentarz