Biomutin 20% inj.

Ostatnia aktualizacja:

Substancja czynnaTiamulina
Postać farmaceutycznaRoztwór do wstrzykiwań
Podmiot odpowiedzialnyBiowet Drwalew Sp. z o.o.
Kod ATCQJ01XQ01
ProceduraNAR
KategorieB, Świnie

Produkt Biomutin 20% inj. przeznaczony jest do leczenia dyzenterii wywołanej przez Brachyspira (Serpulina) hyodysenteriae, enzootycznego odoskrzelowego zapalenia płuc wywołanego przez Actinobacillus pleuropneumoniae i Mycoplasma hyopneumoniae, zapalenia stawów wywołanych prze Mycoplasma sp. u świń.

Jaki jest skład Biomutin 20% inj., jakie substancje zawiera?

Substancja czynna:
Tiamuliny wodorofumaran 200 mg/ml.

Substancja pomocnicza:
Alkohol benzylowy (E-1519) 21 mg/ml.

Aktualnie dostępne leki weterynaryjne z tymi samymi substancjami czynnymi

Legenda:

  • Te same substancje czynne - zawiera dokładnie te same substancje czynne
  • Zawiera dodatkowe substancje czynne - ma wszystkie substancje czynne z bazowego preparatu + dodatkowe (oznaczone +)
  • Częściowe podobieństwo - ma tylko część substancji czynnych z bazowego preparatu

Ważne: Leki weterynaryjne o tych samych substancjach czynnych mogą znacząco różnić się między sobą pod względem:

  • Dawkowania i stężenia substancji czynnych
  • Gatunków docelowych (psy, koty, konie, bydło itp.)
  • Substancji pomocniczych i składu preparatu
  • Formy farmaceutycznej (tabletki, zawiesina, iniekcje, spot-on itp.)
  • Wskazań, przeciwwskazań i ostrzeżeń
  • Okresu karencji (dla zwierząt gospodarskich)
  • Producenta i procesu wytwarzania
  • Ceny i dostępności
Przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku weterynaryjnego zawsze skonsultuj się z lekarzem weterynarii. Nie zastępuj przepisanego leku innym bez konsultacji ze specjalistą. Nie podawaj zwierzętom leków przeznaczonych dla ludzi. Widżet wyświetla maksymalnie 10 podobnych preparatów, może być ich więcej.

Dawkowanie preparatu Biomutin 20% inj. – jak stosować ten lek?

Roztwór do wstrzykiwań, podanie domięśniowe.
Przy leczeniu dyzenterii podawać 1ml produktu na 20 kg m.c., co odpowiada 10 mg wodorofumaranu tiamuliny na kg m.c. – 1 raz dziennie przez 3 dni.
W leczeniu enzootycznego zapalenia płuc stosować 1,5ml produktu na 20 kg m.c., co odpowiada 15 mg wodorofumaranu tiamuliny na kg m.c., 1 raz dziennie przez okres 3 dni.
Przy leczeniu mykoplazmowego zapalenia stawów – 1ml produktu na 20 kg m.c., co odpowiada 10 mg wodorofumaranu tiamuliny na kg m.c., 1 raz dziennie przez 3 dni.

Zalecenia dla prawidłowego podania

Brak.

Przeciwwskazania

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości na tiamulinę, w przypadku oporności bakterii, zaburzeniach funkcji wątroby.
Nie stosować u koni i królików.
Leczonym zwierzętom nie należy podawać produktów zawierających antybiotyki jonoforowe podczas lub co najmniej 7 dni przed lub po leczeniu produktami zawierającymi tiamuliny wodorofumaran.

Działania niepożądane

W rzadkich przypadkach, najczęściej u świń trzymanych w złych warunkach zoohigienicznych, mogą wystąpić objawy świądu i rumienia okolic głowy, brzucha, krocza. W sporadycznych przypadkach może wystąpić obrzęk podbrzusza, krocza, pachwin, podgardla i okolic ryja.
Powyższe zmiany są wynikiem niskiej higieny i wynikają z bezpośredniego, drażniącego skórę działania metabolitów tiamuliny zawartych w moczu. Należy wówczas przerwać podawanie leku, zmyć skórę zwierząt wodą, oczyścić i wyścielić kojce. W ciężkich przypadkach zastosować preparaty wapniowe, przeciwhistaminowe i glikokortykosteroidy.
O wystąpieniu działań niepożądanych po podaniu tego produktu lub zaobserwowaniu jakichkolwiek niepokojących objawów nie wymienionych w ulotce (w tym również objawów u człowieka na skutek kontaktu z lekiem), należy powiadomić właściwego lekarza weterynarii, podmiot odpowiedzialny lub Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych I Produktów Biobójczych.

Okres(-y) karencji

Tkanki jadalne – 21 dni.

Specjalne ostrzeżenia dla każdego z docelowych gatunków zwierząt

Reklama

Specjalne ostrzeżenia dotyczące stosowania u zwierząt

Produkt powinien być stosowany w oparciu o wyniki testu oporności bakterii wyizolowanych od chorych zwierząt. Jeśli nie jest to możliwe, leczenie powinno być prowadzone w oparciu o lokalne informacje epidemiologiczne dotyczące wrażliwości izolowanych bakterii.

Specjalne środki ostrożności dla osób podających Biomutin 20% inj. zwierzętom

Zachować ostrożność, aby uniknąć samoiniekcji. W przypadku samoiniekcji, należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem . W miejscu samoiniekcji produkt może wywołać miejscowe podrażnienie, obrzęk i/lub reakcje bólowe.
W przypadku kontaktu produktu ze skórą, miejsce kontaktu należy niezwłocznie umyć pod bieżącą wodą.
W razie przypadkowego dostania się produktu do oka, należy je niezwłocznie przepłukać bieżącą wodą i skontaktować się z lekarzem.

Ciąża, laktacja lub nieśność

Nie stosować u okresie ciąży.

Interakcje Biomutin 20% inj. z innymi produktami

Nie łączyć tiamuliny z antybiotykami jonoforowymi (monenzyna, salinomycyna, maduramycyna, narazyna, lasalocid) z uwagi na groźne interakcje na poziomie metabolizmu wątrobowego i wywołanie zatrucia jonoforami.

Przedawkowanie

Badania nad toksycznością tiamuliny wykazały, że podawanie świniom w formie iniekcji przez 9 dni i doustnie przez 15 dni, dawki 5-krotnie wyższej od rekomendowanej nie wywołuje objawów przedawkowania.

Główne niezgodności farmaceutyczne

Nieznane.

Ulotka Biomutin 20% inj. – do pobrania pełna wersja ulotki

Biomutin 20% inj. - 200 mg/ml, Roztwór do wstrzykiwań (Tiamulini hydrogenofumaras)
Reklama

Charakterystyka produktu leczniczego (ChPL) – dokumentacja dla weterynarzy

Biomutin 20% inj. - 200 mg/ml, Roztwór do wstrzykiwań (Tiamulini hydrogenofumaras)

Opinie, forum - zapoznaj się z doświadczeniami innych właścicieli zwierząt

Stosujesz Biomutin 20% inj. u swojego pupila? Zachęcamy do podzielenia się opinią na jego temat na forum. Nie musisz się rejestrować, na poniższym formularzu wystarczy wpisanie nazwy użytkownika/pseudonimu.

Opisując doświadczenia na temat preparatu podawanemu zwierzęciu, możesz pomóc innym właścicielom zwierząt tych samych gatunków.

Reklama

Dodaj komentarz